Przeczytałem ostatni wpis Marka Grzybowskiego na jego blogu „Koń, a sprawa polska”. Inspiracją do powstania tekstu pt. „Wzrost i upadek” jest artykuł profesor Krystyny Chmiel zamieszczony na portalu www.polskiearaby.com pt. „Program odkurzony”, nawiązujący do „Polskiego programu hodowli czystej krwi arabskiej” opracowanego w 2001 roku przez Izabellę Pawelec-Zawadzką, Mariana Budzyńskiego i autorkę artykułu.

Marek Grzybowski zajął się w najnowszym tekście tylko analizą źródeł sukcesów, a dokładnie tylko jednym z dwóch źródeł – a mianowicie państwowym systemie hodowlanym. O drugim źródle, czyli o odpowiednim programie marketingowym, a także o przyczynach upadku hodowli, ma napisać w kolejnym tekście.

Zastanowiły mnie te oto dwa zdania z początku tekstu autora:

Koniec roku to dobry moment na podsumowania. Skupię się na Stadninie Koni Michałów. Maciej Grzechnik  nominację na prezesa Stadniny otrzymał w październiku 2016 roku. Niedługo potem zatrudnił na stanowisku głównego hodowcy Hannę Sztukę. Ich ponad roczne rządy sprawiły, że ze stadniną rozstała się (w różny sposób) spora grupka bardzo istotnych pracowników.

O Stadninie Koni w Janowie Podlaskim i jego obecnym prezesie, Sławomirze Pietrzaku, pisze tygodnik „Nie”. Tytuł artykułu napisanego przez redaktora Andrzeja Sikorskiego – „Arabka sika z bólu” – jest chwytliwy, ale nieco mylący, bo rzecz jest tym razem nie o koniach arabskich, a o angloarabach. Nie będę streszczał tego artykułu, ale go po prostu zacytuję, na co uzyskałem zgodę redakcji „Nie” i autora. A więc zapraszam do lektury.

Marek Szewczyk

W weekend 9-10 grudnia w stadninach koni Michałów i Janów Podlaski odbyły się przetargi na konie arabskie szumnie nazywane „Zimowymi aukcjami”. Na portalu „Araby Magazine” opisała te wydarzenia Alina Sobieszak, ale ja także pozwolę sobie na kilka słów refleksji. Zacznę od koni michałowskich.

Stadnina Koni Janów Podlaski została wpisana na listę pomników historii. Spotkanie, na którym prezydent RP Andrzej Duda wręczał nominacje przedstawicielom 10 obiektów, jakie dostąpiły tego zaszczytu, miało miejsce w Pałacu Prezydenckim w Warszawie 23 listopada. Byłem na tym spotkaniu. A dlaczego piszę o tym dopiero teraz?

Bo próbowałem się dowiedzieć, czy fakt znalezienia się na liście pomników historii może uchronić stadninę koni w Janowie Podlaskim przed ewentualną sprzedażą lub dzierżawą osobom lub firmom prywatnym? Trochę to trwało, ale odpowiedź brzmi: niestety, nie chroni.

W niedzielę (26 listopada) w Paryżu zakończył się czempionat świata koni arabskich. Impreza, na której w przeszłości polskiej hodowli araby odnosiły sukcesy. Raz wielkie, innym razem mniejsze, ale prawie zawsze były. Przy czym za sukces uważam nie miejsce w pierwszej trójce w danej klasie, czy nawet jej wygranie, a czempionat świata, wiceczempionat bądź brązowy medal.

Tym razem taki sukces był jeden – wiceczempionem świata ogierów został wybrany wyhodowany w Stadninie Koni Michałów Equator. Do rywalizacji o medale, czyli do etapu czempionatów, dostały się jeszcze cztery inne konie polskiej hodowli, ale żadnemu nie udało się stanąć na podium.

Spróbuję przeanalizować występy polskiej hodowli koni, bo warto je rozebrać na czynniki pierwsze, aby wiedzieć, kto się przyczynił do tego, że pięć naszych koni rywalizowało o medale. Bo wyhodować dobrego konia to jedno, ale trzeba go jeszcze umieć przygotować do pokazów. A pokaz w Paryżu to ten najważniejszy w branży koni arabskich. Tu słabeuszy nie ma, a konie nie najlepiej przygotowane, nawet gdyby były nie wiadomo jak piękne i prawidłowo zbudowane, jak wspaniale się ruszały, nie mają czego szukać. 

Czy pamiętają Państwo, jak minister rolnictwa Krzysztof Jurgiel tłumaczył katastrofalny wynik tegorocznej aukcji Pride of Poland w Janowie Podlaskim? Przypomnijmy, że na aukcji tej padły antyrekordy. Sprzedano zaledwie 8 klaczy za sumę 410 tysięcy euro. To najgorszy wynik finansowy od 2003 roku, czyli od czasu, kiedy konie są sprzedawane za euro (wcześnie walutą sprzedażną były dolary). Stadnina Koni Michałów sprzedała na głównej aukcji zaledwie 2 klacze! To najgorszy wynik tej stadniny od początku, jak tylko aukcja jest organizowana.

A oto, jak minister próbował tłumaczyć tę klęskę:

Wracam do polemiki z panią Hanną Sztuką. Przypomnę, co napisała, strofując mnie sms-owo:

Taki drobiazg. Wyhodowałam również zwycięzcę Derby Eliata oraz jedynego konia polskiej hodowli, który dwukrotnie ukończył mistrzostwa świata w rajdach na pełny dystansie. A Valeriana i Bajaderka startowały z sukcesami w kategorii A i B, zostawiając za sobą m.in. michałowskie gwiazdy. Jest Pan zwyczajnie nierzetelny albo ma Pan słabych informatorów.

Zostawmy derbistę Eliata i tego rajdowego araba (jak on się nazywał, bo czytelnicy się dopytują), bo do tych faktów już się odniosłem. Do Valeriany i Bajaderki też, ale muszę cofnąć swoje przeprosiny.

Pani Hanna Sztuka nadal ze mną polemizuje. SMS-owo. To co napisała, ma dla mnie dwa oblicza.

Zacytuję pierwszą część:

Zadzwoniła dziś do mnie pani Hanna Sztuka, piastująca obecnie funkcję głównego hodowcy w Stadninie Koni Michałów. Zadzwoniła z pretensjami, jakim prawem piszę na facebooku, że zarówno ona, jak i jej szef, czyli Maciej Grzechnik, obecnie prezes Stadniny w Michałowie, są osobami niegodnymi szacunku.

Chodziło jej o mój krótki wpis na FC:

Na zbliżającym się Salonie Konia w Paryżu (czempionat świata koni arabskich) jednym z sędziów będzie Jerzy "George" Zbyszewski, Polak od lat mieszkający w USA. Jak widać nasi rodacy są nadal cenieni na świecie w branży koni arabskich, ale oczywiście nie ci obecnie zarządzający tą hodowlą i branżą w Polsce.

No to pozwolę sobie publicznie rozszerzyć ten wpis i ustosunkować się do pretensji pani Sztuki.