Jestem z pokolenia, które dobrze pamięta czasy tzw. komuny. Pamiętam też świetnie, że jak w „Trybunie Ludu” pisali, iż „nieprawdą jest jakoby coś tam…”, to wiadomo było, że to „coś tam” wydarzyło się naprawdę.

Takie właśnie miałem pierwsze skojarzenie, jak przeczytałem „Oświadczenie Zarządu Stadniny Koni Janów Podlaski Spółka z o.o.”, które dziś (7.01.2019 r.) ukazało się na stronie internetowej stadniny. A brzmi ono tak:

W związku z pojawiającymi się w ostatnich dniach doniesieniami medialnymi, dotyczącymi rzekomej utraty płynności finansowej skutkującej zagrożeniem upadłością Spółki Stadnina Koni Janów Podlaski Sp. z .o.o., Zarząd Stadniny informuje, że doniesienia te nie mają pokrycia w rzeczywistości.

W ten weekend (4-6 stycznia) jednym z tematów, jaki poruszyła większość  mediów, był bardzo zły wynik finansowy Stadniny Koni Janów Podlaski za rok 2017. Dlaczego dopiero teraz, skoro zła sytuacja finansowa, w jakiej znalazła się stadnina, była znana od dawna? Ja też o tym pisałem jakiś czas temu („Wnioski z lektury sprawozdania” 9 XII 2018).

Istotne jest to, że strata finansowa za rok 2017 jest potężna – 1 640 587 zł. Potwierdziło się również to, że p.o. prezesa janowskiej stadniny Grzegorz Czochański wysłał do swoich zwierzchników z KOWR alarmujące pismo, że w 2018 roku spółce grozi utrata płynności finansowej. Sam p.o. prezesa nie zgodził się wypowiedzieć się w tej kwestii przed kamerą. Wypowiedziała się za to prof. Krystyna Chmiel, w tonie uspokajającym, że „owszem przejściowe trudności były, ale to już minęło”.

Sprytne. Odpowiedzialny za stadninę nie chce komentować obecnej sytuacji, a pani profesor, znająca się na rodach koni arabskich, ale nie na zarządzaniu przedsiębiorstwem rolnym, w którym pełni rolę doradcy ds. hodowli (nie jest członkiem zarządu spółki, a więc nie ma odpowiedzialności materialnej) uspokaja opinię publiczną, że przejściowe trudności stadnina ma już za sobą. Czyżby?

Pytanie – w której gminie w Polsce jest najwięcej ośrodków jeździeckich? Odpowiedź – w Zbrosławicach. A gdzie się konkretnie zaczęło? W Koźlu. Co Koźle ma wspólnego ze Zbrosławicami?

Odpowiedzi na te i inne pytania znajdą Państwo w książce Wojciecha Ginki pt. „Jeździecka dolina Zbrosławice, o koniach, ludziach i PRL-u”. Książce, którą każdy koniarz powinien przeczytać.

Człowiek, jako gatunek, ma dziwną wadę. Potrafi dla mody, dla owczego pędu, szkodzić swojemu zdrowiu. Takim jaskrawym przykładem z przeszłości może być choćby zwyczaj w dawnych Chinach, aby krępować stopy dziewczętom, co doprowadzało do zniekształceń owych stóp, do zmian w kościach, a także do bólu i cierpienia tych młodych istot.

Ktoś powie, że to było dawno, a współczesny człowiek nie jest już taki głupi, aby sobie szkodzić. Czyżby?

W przepisach ogólnych Międzynarodowej Federacji Jeździeckiej wprowadzono trzy istotne zmiany na rok 2019. Pierwsza jest kosmetyczna, bo dotyczy nazewnictwa – zamiast biuro FEI (Bureau), teraz będzie – tak jak w innych federacjach sportowych – zarząd (Board).

Druga dotyczy psów, a trzecia sędziów. Warto się im przyjrzeć.

Wszystkie media już o tym trąbią, ale i ja pozwolę sobie się tym zająć. Okazuje się bowiem, że trzeba skorygować wyniki tegorocznej aukcji Pride of Poland, która zresztą zgodnie z intencją jej głównego organizatora, Macieja Grzechnika, miała się nazywać inaczej. Jak? „49th Janow Podlaski Auction and Summer Sale”. Pisałem o tym w tekstach: „Wycofywanie się rakiem” (4 VI 2018) i „Ruszyła strona janowskiej aukcji” (1 VI 2018).

Trzeba też skorygować wynik aukcji z roku 2017. A więc po kolei.

Internet i facebook to wspaniałe narzędzia, dające wielkie możliwości. Zdaje się, że pani Beata Radzio pierwsza podała do publicznej wiadomości - via FC -  informacje z oficjalnego dokumentu, jakim jest „Sprawozdanie Zarządu z działalności Spółki pod nazwą Stadnina Koni Janów Podlaski w roku 2017”. Poszedłem tropem przez nią wskazanym i na stronie ministerstwa sprawiedliwości, w wyszukiwarce KRS (https://ekrs.ms.gov.pl) znalazłem ten dokument. Wydrukowałem sobie i zacząłem analizować.

Strata finansowa stadniny za rok 2017 wynosiła pierwotnie 1 552 731,39 zł, a po korekcie wzrosła do 1 640 587,44 zł. Najwięcej informacji skąd tak wielka strata mogła się wziąć, można znaleźć na 57 stronie wspomnianego sprawozdania, w tabelce pod tytułem „wykaz głównych należności”. A więc po kolei.

Czworo posłów Platformy Obywatelskiej, Joanna Kluzik-Rostkowska, Joanna Mucha, Dorota Niedziela oraz Stanisław Żmijan wybrali się we czwartek 29 listopada do Stadniny Koni Janów Podlaski, aby na miejscu spróbować się dowiedzieć czegoś więcej w kilku istotnych sprawach. Niestety, posłowie odbili się od ściany. A właściwie od prawnika, Jacka Jaroszyńskiego, który niczym komisarz towarzyszył p.o. prezesa Grzegorzowi Chochańskiemu i zaczynał złowrogo warczeć, gdy tylko prezes wahał się, czy odpowiedzieć na pytanie posłanek, czy nie. Warczał tak skutecznie, że biedny, zastraszony p. o. prezesa nie odpowiedział na żadne istotne pytanie.

Muszę sprostować informację, jaką podałem w tekście pt. „Taki broniony, jacy broniący”  (16 XI 2018). A mianowicie, że księgowa stadniny koni Michałów „weszła” na pensję Hanny Sztuki i ściągnęła opłatę za utrzymywanie przez kilka miesięcy bez umowy czterech prywatnych koni należących do pani dyrektor ds. hodowli koni, już po jej zwolnieniu dyscyplinarnym i po odwołaniu prezesa spółki, Maciej Grzechnika. Okazuje się, że miałem nieprecyzyjne informacje. Faktycznie, księgowa zajęła część pensji zwolnionej już pani dyrektor, ale spowodowane to było jakimś nakazem komorniczym. Za co komornik ściga Hannę Sztukę, tego nie wiem, ale to nie ma nic wspólnego z jej prywatnymi końmi, które przez kilka miesięcy wcinały owies państwowy, bo przecież SK Michałów jest stadniną państwową.

Wczorajsze posiedzenie Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi, które za główny temat miało mieć kwestię strategii hodowli koni w Polsce, było widowiskiem żałosnym.

Po pierwsze, nie popisało się ministerstwo rolnictwa. Dokument, który miał być informacją ministra na temat strategii hodowli koni w Polsce miał tyle wspólnego z definicją słowa „strategia”, co ja z wizerunkiem baletmistrza.

Po drugie, całe posiedzenie zamieniło się w mecz bokserski, w którym odwołany minister rolnictwa, Krzysztof Jurgiel, starał się przywalić obecnemu ministrowi, nieobecnemu na posiedzeniu (jest w Chinach) Janowi Krzysztofowi Ardanowskiemu.