Kilka razy zamieszczałem na moim blogu teksty Beaty Kumanek o sytuacji w Stadninie Koni Janów Podlaski. Teraz o tym co się dzieje w Stadninie Koni Michałów i jak to oceniać - pisze Agnieszka Bojanowska. Kim jest pani Bojanowska i jaki ma tyuł do tego, aby zabierać głos w sprawach polityki, jaką uprawiają obecni włodarze Michałowa? Jest doktorem nauk, mieszka i pracuje w Warszawie, ale michałowską stadninę zna od wieku lat. Jej rodzice przyjaźnili się z pp. Jaworowskimi, a ona spędziła w Michałowie wiele dni i dobrze poznała tamtejsze koni i pracujących tam przed "dobrą zmianą" ludzi.

A zatem oddaję jej głos.

Marek Szewczyk

Szkodnik nr 1 jeśli chodzi o hodowlę koni arabskich, czyli Krzysztof Jurgiel, przestał pełnić funkcję ministra rolnictwa. Podał się do dymisji „z powodów osobistych”. Tramwaj w oku, szyna z boku, albo, jak mawiał ksiądz Józef Tischner – gówno prawda.

Po prostu, śpiący minister - nawet jak na standardy pisowskie, bardzo przecież łagodne, zwłaszcza dla ludzi „zasłużonych” długoletnią znajomością z prezesem wszystkich prezesów – przekroczył barierę nieudolności i trzeba go było odwołać. Ale nie miejmy złudzeń, to nie szkody, jakie poczynił w hodowli koni arabskich, były najważniejsze dla jego dymisji. Na pewno są symbolem nieudolności, ale  znalazły się gdzieś w trzecim, czwartym szeregu grzechów śpiącego ministra. Przeważyły inne „zasługi” – jak np. zbyt późna i idiotyczna (płot) reakcja na afrykański pomór świń, zły start rozmów z Brukselą o pieniądze dla rolników na lata 2021-2027, wielce szkodliwa ustawa „o sprzedaży ziemi” i inne.

Tak czy inaczej, minister przestał szkodzić. Teraz czas, aby przestał działać szkodnik nr 2. A nazywa się on Andrzej Sutkowski.

Wpadł mi w ręce komunikat Polskiej Agencji Prasowej z 12 kwietnia tego roku, a dotyczący rozliczenia ubiegłorocznej imprezy pt. Dni Konia Arabskiego i aukcji Pride of Poland oraz Summer Sale. Czytam i czytam i nie mogę zrozumieć. Za głupi jestem. Może ktoś mi pomoże, bo nie wiem, czy w końcu była strata, czy wszystko zakończyło się zyskiem?

Poniżej zamieszczam ten komunikat PAP.

Marek Szewczyk

Przeczytałem na stronie „Hodowcy i Jeźdźca”  dwa teksty i zrobiło mi się bardzo smutno. Boże, do czego to doszło. Ludzie ze świata „arabskiego”, którzy przez wiele lat dmuchali w tę samą trąbkę, teraz -  przynajmniej dla postronnych obserwatorów tak to wygląda –  stoją po dwóch stronach barykady. Taki wniosek można w każdym razie wyciągnąć z lektury owych, polemicznych tekstów na stronie „HiJ”.

Anno (do Anny Stojanowskiej), Jurku (do Jerzego Białoboka) i Marku (do Marka Treli) – mam do was pretensje. Pretensje o to, że w swoich wypowiedziach (obaj panowie) i pytaniach (Anna Stojanowska) pominęliście rolę Marka Grzybowskiego i firmy Polish Prestige w tym, co się działo na rynku handlu końmi arabskimi w Polsce w tamtych latach.

„Dobra zmiana” wycofuje się z pomysłu, aby odejść od nazwy Pride of Poland. Opisałem to w tekście pt. „Wycofywanie się rakiem”. Tam odsyłam po szczegóły, na czym polegał pierwotny plan i z czego się „dobra zmiana” wycofuje.

Fakt, że się wycofuje, świadczy, że ten pomysł był porażką. A jak to w życiu bywa – porażka jest sierotą. Ciągle oficjalnie nie wiemy, kto był autorem tego niefortunnego pomysłu, ale wszystkie tropy prowadzą do…

XXVIII Wiosenny Młodzieżowy Pokaz Koni Czystej Krwi Arabskiej w Białce (2-3 czerwca) rozpoczął tegoroczny sezon pokazowo-aukcyjny w Polsce.

Rozpoczęciu pokazu towarzyszyła dość ciężka atmosfera z powodu czarnych chmur nadciągających z obydwu stron nieboskłonu. Te nadchodzące z prawej strony zwiastowały ulewę, te z lewej - burzę w PZHKA na tle strategii działania Związku w obliczu niejasności związanych z janowską aukcją oraz zasadności apeli zarządu o li tylko dobrą prasę wokół tej imprezy. Na szczęście magia Białki zadziałała. Poza krótkotrwałym opadem deszczu, rywalizacji koni sprzyjała bardzo komfortowa aura dla ludzi i zwierząt. Ponadto, pokłosiem m.in. imprezy w Białce była zapewne decyzja KOWR ogłoszona 4 czerwca, iż hodowcy prywatni będą mogli zgłaszać konie do sierpniowej aukcji głównej w Janowie, która zachowa swoją nazwę „Pride of Poland”.

Ostatnio co przeczytam coś nowego, oficjalnego, to mam o czym pisać. A to komunikat na stronie Polskiego Związku Hodowców Koni Arabskich, a to zobaczę świeżo otwartą stronę www.janowauction.com, a teraz komunikat na stronie Krajowego Ośrodka Wsparcia Rolnictwa.

Przypomniały mi się czasy tzw. komuny. Jest to komunikat w stylu „nieprawdą jest, jakoby…” (zresztą dokładnie ten zwrot jest w nim użyty). Komuchy też często czemuś zaprzeczały. Zaprzeczały, a wszyscy i tak wiedzieli, że jest dokładnie odwrotnie niż w zaprzeczeniu. W wypadku komunikatu KOWR-u jest jedna różnica - nie „jest” dokładnie odwrotnie, a „było”, przynajmniej w niektórych sprawach.

Od kilku godzin funkcjonuje strona internetowa aukcji janowskiej www.janowauction.com

Strona ładna graficznie. Otwiera ją sympatyczny filmik pokazujący uroki Janowa Podlaskiego. Poza nim jest kilka suchych komunikatów i newsów. Jeden z nich mówi o tym, że pracę ukończył fotograf Glen Jackobs, który zrobił zdjęcia do katalogu aukcyjnego. Ale jakby ktoś liczył, że wreszcie dowie się, jakie konie będą oferowane na sprzedaż, to się rozczaruje. Listy nie ma.

A lektura komunikatów potwierdza kilka spraw. Najogólniej mówiąc – aukcja będzie podobna do tego, jak wygląda obecnie sejm. Syndrom oblężonej twierdzy stał się zakaźny. Aukcja będzie zamknięta, dostać się będą mogli tylko „swoi”, no i oczywiście kupcy.

Na stronie internetowej Polskiego Związku Hodowców Koni Arabskich ukazał się komunikat. Kuriozalny w swojej wymowie. Dlaczego? Bo Związek wreszcie zabrał głos, ale nie po to, by chociażby zaprotestować w sprawach związanych z tegoroczną aukcją w Janowie Podlaskim, a są to rzeczy ewidentnie godzące w interesy członków PZHKA (szczegóły w dalszej części tekstu), ale by zaapelować do „koleżanek i kolegów” „szczególnie aktywnych w przestrzeni internetowej i medialnej” tymi oto ezopowymi słowy:

Wszyscy znają aferę z nagrodami dla ministrów i wiceministrów z obecnego, czyli pisowskiego rządu. Nagroda dla ministra rolnictwa Krzysztofa Jurgiela od jego przełożonej, czyli ówczesnej premier Beaty Szydło, wyniosła 65 tysięcy złotych.

Kiedy prezes wszystkich prezesów zobaczył, jak wielka afera się rozpętała po ujawnieniu informacji o wysokości tych nagród, nakazał ministrom „zwrócić” je. Oczywiście nie był to żaden zwrot, bo gdyby tak miało być, to powinny być zwrócone do skarbu państwa. A tymczasem szef PiS rozkazał przekazać je na Caritas. Czy tak się faktycznie stało, tego nie wiemy i pewnie się nie dowiemy, bo ani Caritas, ani rząd nie chce opublikować listy-wykazu, kto i ile przekazał na tę kościelną instytucję.

Ale gdyby minister Jurgiel faktycznie owe 65 tysięcy złotych przekazał na Caritas, to nie powinien się martwić tą wyrwą w swoim budżecie. Mam dla niego radę.