Ciężko znaleźć wspólny mianownik, aby porównywać osiÄ…gniÄ™cia wybitnych wukakawistów, a do takich należą z pewnoÅ›ciÄ… Sir Mark Todd i Michael Jung, ale spróbujmy. Dodam od razu, że chodzi tylko i wyłącznie o wyniki indywidualne – osiÄ…gniÄ™cia drużynowe pomijam w tych rozważaniach. Mark Todd, któremu królowa Elżbieta II nadaÅ‚a tytuÅ‚ lordowski, ma 59 lat, Michael Jung jest blisko o poÅ‚owÄ™ mÅ‚odszy – 33 lata. Siłą rzeczy wiÄ™c Nowozelandczyk miaÅ‚ wiÄ™cej okazji do startów w imprezach rangi mistrzowskiej niż Niemiec. Z kolei ten drugi może startować nie tylko w IO czy MÅš, ale także w ME, które – przynajmniej teoretycznie – sÄ… niedostÄ™pne dla tego pierwszego. Dlaczego „teoretycznie” o tym za chwilÄ™.
Igrzyska olimpijskieTodd może spać spokojnie, jeÅ›li chodzi o wyniki na igrzyskach olimpijskich. StartowaÅ‚ w nich 6 razy, z czego 3 razy stawaÅ‚ na podium: dwa razy zostaÅ‚ mistrzem olimpijskim, a raz wywalczyÅ‚ medal brÄ…zowy. Tych osiÄ…gnięć jeszcze dÅ‚ugo nikt nie poprawi. Jung startowaÅ‚ na igrzyskach tylko raz, w Londynie i wygraÅ‚ je. Mistrzostwa Å›wiataNowozelandczyk startowaÅ‚ aż 5 razy w MÅš i „tylko” raz zdobyÅ‚ medal indywidualny. W Rzymie, a wÅ‚aÅ›ciwie w Pratoni del Vivaro (1998) zostaÅ‚ wicemistrzem (wygraÅ‚ wówczas jego rodak Blyth Tait na Ready Teddy). Niemiec dwa razy startowaÅ‚ w MÅš i w obu wypadkach stawaÅ‚ na podium: w 2010 w Lexington wygraÅ‚, a rok temu w Caen – zostaÅ‚ wicemistrzem. Mistrzostwa EuropyNowozelandczyk Todd aż dwa razy braÅ‚ udziaÅ‚ w… mistrzostwach Europy. Dwa razy bowiem rozgrywane one byÅ‚y w formule otwartej (1995 Pratoni del Vivaro i 1997 Burghley) i raz je wygraÅ‚. ByÅ‚o to w Burghley, a tytuÅ‚ mistrzyni Europy zdobyÅ‚a wówczas, druga w generalnej klasyfikacji, Bettina Overesch na Watermill Stream. Niemiec Jung startowaÅ‚ w mistrzostwach Europy cztery razy i za każdym razem zdobywaÅ‚ medal. ZaczÄ…Å‚ od brÄ…zowego, a potem trzy razy z rzÄ™du zostawaÅ‚ mistrzem Europy. Za każdym razem na innym koniu! Ten trzeci raz, to kilka dni temu, w szkockim Blair Castle, gdzie triumfowaÅ‚ na zaledwie 8-letnim angloarabie francuskim fischer Takinou (Jaguar Mail sf – Gita AA po Sardana Pierre AA). Poprzednio w Malmö, gdzie dosiadaÅ‚ waÅ‚. Halunke FBW, a jeszcze wczeÅ›niej, w Luhmülen na Samie. Pod tym wzglÄ™dem Michael Jung wyrównaÅ‚ osiÄ…gniÄ™cie Virgini Leng (z domu Holgate), która trzy razy z rzÄ™du zdobywaÅ‚a mistrzostwo Europy na różnych koniach: - 1985 Burghley - Pricelsess - 1987 Luhmülen - Night Cap - 1989 Burghley - Master Craftsman FinaÅ‚ Pucharu ÅšwiataW finale PÅš (obecnie te rozgrywki nie sÄ… już kontynuowane) Todd startowaÅ‚ tylko raz i nie ukoÅ„czyÅ‚ go. ByÅ‚o to w Strzegomiu w 2009 roku, gdzie dosiadaÅ‚ konia Gandalf. A Jung wÅ‚aÅ›nie ten strzegomski finaÅ‚ wygraÅ‚, na Samie. Czterogwiazdkowe CCIDo tego zbioru zaliczam wszystkie zawody, jakie rozegrano od poczÄ…tku ich istnienia, w Badminton i Burghley, a poza tym w Lexington, a także w Pau, Adelaidzie i Luhmühlen, od kiedy zaczÄ™to tam rozgrywać 4-gwiazdkowe zawody zaliczane do serii FEI Classic. Na tym polu lepszy jest Todd, który triumfowaÅ‚ aż 9 razy: 5 razy w Burghley i 4 razy w Badminton. Jung takich zwyciÄ™stw ma na koncie 4: Lexington i Burghley w tym roku i dwa razy w Luhmühlen. Co przeważa?JeÅ›li weźmiemy pod rozwagÄ™ liczbÄ™ medali lub zwyciÄ™stw w poszczególnych imprezach, raz jest górÄ… Nowozelandczyk, raz Niemiec i ciężko te liczby porównać. Jednak Jung ma nad Toddem przewagÄ™ pod dwoma wzglÄ™dami. Jest jedynym „trójkoronowanym”, bo tak można nazwać takie oto osiÄ…gniÄ™cie: zÅ‚ote medale MÅš, ME i IO w jednym cyklu (po kolei). A wszystko to na wyhodowanym w Badenii-Wirtembergii waÅ‚. Sam (Stan the Man xx – Halla po Heraldik xx). I tak: 2010 MÅš Lexington 2011 ME Luhmülen 2012 IO Londyn Można by powiedzieć, że byÅ‚oby nie fair porównywać pod tym wzglÄ™dem tych dwóch zawodników, bo Mark Todd nie mógÅ‚ walczyć o tak koronÄ™, gdyż nie jest Europejczykiem. A tymczasem - jak już wykazaÅ‚em – mógÅ‚. MaÅ‚o tego byÅ‚ blisko, zdobywaÅ‚ bowiem medale, na tych imprezach…. Ale nie zÅ‚ote i nie po kolei: 1997 otwarte ME Burghley – 1.m. Broadcast News 1998 MÅš Pratoni del Vivaro – 2. m. Broadcast News 2000 IO Sydney - 3. m. Eyespy II Ten drugi, ale bardzo istotny czynnik - to skuteczność! Nie ma drugiego zawodnika na Å›wiecie (nie tylko w WKKW, ale w caÅ‚ym jeździectwie w ogóle), który ze wszystkich imprez rangi mistrzostw kontynentu (IO, MÅš lub ME), w jakich startowaÅ‚, zawsze wraca z medalem indywidualnym! Jak do tej pory. No i jeszcze jeden akcent: pasmo sukcesów Junga rozpoczęło siÄ™ od zdobycia tytuÅ‚u mistrza Europy mÅ‚odych jeźdźców w BiaÅ‚ym Borze, w 2003 roku (na koniu Marco). Czy to może przeważyć na korzyść Junga? Pod wzglÄ™dem sympatii być może tak. Jednak który z tych dwóch wspaniaÅ‚ych zawodników osiÄ…gnÄ…Å‚ wiÄ™cej w WKKW – to pytanie pozostawiam bez odpowiedzi. Niech każdy z Czytelników odpowie sobie sam. Marek Szewczyk Michael Jung (Niemcy) IO Londyn 2012: 1. m. Sam MÅš Lexington 2010: 1. Sam Caen 2014: 2. FischerRocana FST ME Fontainebleau 2009: 3. Sam Luhmühlen 2011: 1. Sam Malmo 2013: 1. Halunke FBW Blair Castle 2015: 1. fischer Takinou FinaÅ‚ PÅš Strzegom 2009: 1. Sam Czterogwiazdkowe CCI Lexington 2015: 1. FischerRocana Burghley 2015: 1. Sam Luhmühlen 2009: 1. Sam 2012: 1. Leopin FST Mark Todd (Nowa Zelandia) IO Los Angeles 1984: 1. Charisma Seul 1988: 1. Charisma Sydney 2000: 3. Eyespy II MÅš Rzym 1998: 2. Broadcast News Otwarte ME Burghley 1997: 1. Broadcast News Czterogwiazdkowe CCI Badminton 1980: 1. Southern Comfort III 1994: 1. Horton Point 1996: 1. Bertie Blunt 2011: 1. NZB Land Vision Burghley 1987: 1. Wilton Fair 1990: 1. Face the Music 1991: 1. Welton Greylag 1997 (OME): 1. Broadcast News 1999: 1. Diamond Hall Red
|