List otwarty do prezesa Stadniny Koni Janów Podlaski

Data 31.03.2017, 10:56:28 | Temat: Felietony

Już raz udostępniłem łamy tego bloga pani Beacie Kumanek. We wrześniu ubiegłego roku podzieliła się na nim swoimi pozytywnymi wrażeniami z aukcji i czempionatu w Janowie Podlaskim ("Z uśmiechem o Janowie Podlaskim"). Pani Beata jest warszawianką i amatorką, jeśli chodzi o konie arabskie. Zaczęła się nimi interesować bliżej od lutego ubiegłego roku, czyli od momentu, kiedy zrobiło się o nich głośno nie z powodu ich osiągnięć na pokazach czy cen na aukcjach, a z powodu nieuzasadnionego zwolnienia prezesów dwóch stadnin, czyli Jerzego Białoboka i Marka Treli, oraz inspektor Anny Stojanowskiej. Obecnie jest częstą bywalczynią w Janowie Podlaskim i ma dobre rozeznanie w sytuacji tej stadniny.

A sytuacja finansowa musi nie być najlepsza, skoro prezes Sławomir Pietrzak tnie koszty gdzie się da, nawet jeśli odbywa się to kosztem koni i krów, nie mówiąc już o ludziach. Rozwiązanie umowy z lekarzem weterynarii, który od wielu lat wraz ze swoim współpracownikiem obsługiwał stadninę i duża oborę (są teraz bez opieki weterynaryjnej), a także zwolnienie kierownika stajni wyścigowej potwierdzają tę tendencję. I zdają się potwierdzać złą sytuację finansową stadniny.

Oddaję zatem głos pani Beacie Kumanek.

Marek Szewczyk

List otwarty do prezesa SK Janów Podlaski

W czerwcu 2016 roku objął Pan funkcję kolejnego Prezesa SK Janów Podlaski. Został Pan wyłoniony w konkursie, gdzie doceniono Pańską wiedzę i doświadczenie związane z końmi. Tym samym przypadł Panu w udziale zaszczyt kierowania tą renomowaną stadniną w rocznicę 200-lecia jej istnienia.

W ostatnim tygodniu marca 2017 wręczył Pan pracownikom stajni wyścigowej aneksy do umów o pracę pozbawiające tych pracowników dodatków dosiadowych oraz ustalającą pensję brutto jeźdźca stajni wyścigowej na poziomie 2 300 zł. Jak Panu doskonale wiadomo, pracownicy stajni wyścigowej muszą wykonać po 10 jazd dziennie na niebezpiecznych, nie ujeżdżonych koniach. Towarzyszą temu inne, rozliczne obowiązki przy zwierzętach. Podobno oznajmił Pan również swoim pracownikom, iż z Panem nie ma żadnych negocjacji.

Szeregowi pracownicy SK Janów Podlaski nigdy nie mieli szczęścia do pieniędzy. Żaden z prezesów nie uważał, że ludziom zatrudnionym bezpośrednio przy koniach, krowach czy uprawach należy się coś więcej niż stawka minimalna. Splendory spływały na prezesa, zaś na pracowników ciężka orka za pensję minimalną oraz premie po sierpniowej aukcji rzędu 200 zł (słownie dwieście złotych). Jak widać, w najstarszej i najsłynniejszej stadninie koni w Polsce nic się nie zmieniło w tym względzie. Płace w SK Janów Podlaski wynoszą obecnie minimalną dopuszczalną prawem stawkę godzinową. Ani grosza więcej. Dodam również, że zlikwidował Pan pracownikom stadniny wszystkie dodatki stażowe.

Jeden z poprzednich prezesów mawiał, że konie są najważniejsze. Zgoda. Lecz to właśnie w trosce o konie należy godnie wynagradzać ludzi, którzy otaczają te konie codzienną opieką. Poza godnym wynagrodzeniem, pracownikom tym należy się też godne traktowanie, bo w pełni na to zasługują. Odnoszę jednak wrażenie, iż pracownikom stadniny odbiera Pan nie tylko godność finansową, ale i godność osobistą. Jako doświadczony koniarz musi Pan sobie zdawać sprawę z faktu, że nie zatrudni Pan z ulicy jeźdźców wyścigowych, mastalerzy, oborowych itp. Praca przy zwierzętach wymaga bowiem nie tylko wiedzy i doświadczenia, ale też zamiłowania i swoistego drygu. To nie kasa w supermarkecie, a nawet tam ludzie zarabiają więcej. Prowadząc taką politykę płacową doprowadzi Pan do tego, że po odejściu na emeryturę starych pracowników nie będzie komu opiekować się końmi, a stadnina padnie. Młodzi absolwenci Technikum Hodowli Koni w Janowie Podlaskim nie chcą bowiem podejmować ciężkiej pracy w SK Janów Podlaski za takie pieniądze.

Uprzejmie proszę więc o wyjaśnienie, czy wyżej opisane działania Pana Prezesa wobec pracowników stajni wyścigowej są wynikiem złej sytuacji finansowej stadniny, czy też dąży Pan w ten sposób de facto do likwidacji stajni wyścigowej. Na pewno rozumie Pan, że dla jeźdźca stajni wyścigowej, pracownika o wysokich kwalifikacjach jeździeckich, ryzykującego w pracy swoje zdrowie, a nawet życie, stawka 2 300 zł brutto jest po prostu poniżająca. Równie poniżający dla pozostałych pracowników jest fakt, że ich zarobki w najstarszej polskiej stadninie wynoszą stawkę minimalną. A pracownicy ci dbają o słynne na całym świecie konie.

W roku jubileuszu 200-lecia istnienia przed SK Janów Podlaski oraz jego kierownictwem stoją rozliczne wyzwania. Wśród ważniejszych wyzwań jest doprowadzenie do wyremontowania sypiącego się kompleksu stajni zabytkowych. Jednak najważniejszym wyzwaniem, od którego zależy przyszłość stadniny oraz jej koni, jest odpowiednia dbałość o pracowników stadniny. Tych pracowników jest zaledwie około sześćdziesięciu. Tą drogą apeluję nie tylko do Pana, lecz również do nadzorujących stadninę organów państwowych, o znaczne podwyżki uposażeń dla pracowników stajni wyścigowej oraz wszystkich innych pracowników zatrudnionych przy zwierzętach i uprawach. Jestem przekonana, że w ogólnym rozrachunku taki ruch się opłaci. W innym przypadku, nawet za dziesięć lat może już nie będzie czego świętować. Pan, jako gospodarz SK Janów, winien stać na czele dążeń o podwyższenie płac swoim ludziom. Zamiast tego ochoczo tnie Pan ludziom stawki dodając jeszcze, że z Panem nie ma negocjacji. Dowodzi to całkowitego braku dbałości o pracowników z Pana strony. A to przecież pracownicy stanowią największy kapitał stadniny. Mam nadzieję, że dalsze Pańskie działania wykażą niesłuszność moich zarzutów. Na koniec dodam, że w jubileuszowym roku ludziom należą się nie tylko podwyżki, ale też godne premie jubileuszowe. Same ordery nie wystarczą. A to wszystko w interesie KONI.

Z poważaniem,

Beata Kumanek

Ten artykuł pochodzi ze strony HipoLogika Marka Szewczyka
https://hipologika.pl

URL tej publikacji:
https://hipologika.pl/modules/news/article.php?storyid=275