Gdzie są Białki z tamtych lat?

Data 9.06.2019, 13:30:00 | Temat: Felietony

Pogoda dopisała – było ciepło, ale bez obezwładniającego upału i wyjąwszy krótki deszcz w sobotnie popołudnie – pogodnie. Mimo tego publiczności w sobotę było jak na lekarstwo, w niedzielę nieco więcej, ale i tak dużo mniej niż onegdaj. Obejrzeliśmy 90 koni.

Państwowe stadniny w Janowie Podlaskim i Michałowie, które na ogół przywoziły ponad dwadzieścia koni każda, miały mniej liczną reprezentację. Michałów przywiózł 15 koni, a Janów Podlaski 14, ale za to pozwoliły one odnieść swojej macierzystej stadninie niekwestionowany wielki sukces. Janowskie konie zdobyły: tytuł Best in Show, trzy tytuły czempionów, jeden tytuł wiceczempiona, ponadto trzy konie weszły do Top Five. W sumie w czempionatach nagrodzono aż połowę przywiezionych koni!

Prezes Grzegorz Czochański publicznie podziękował załodze za trud włożony w przygotowanie koni do pokazu, co było miłym gestem. Stadnina w Michałowie za to poniosła klęskę – tylko jeden medal i to brązowy i dwa tytuły Top Five. Ludzie związani z tą stadniną mieli więc szczególny powód, by westchnąć „gdzie są Białki z tamtych lat”, gdy Michałów wracał do domu z workiem medali.

Klasy roczniaków

W odróżnieniu od poprzednich lat nie było ogiera, którego potomstwo zdominowałoby pokaz. Hodowcy prywatni sięgnęli w większości po obce i modne reproduktory, w tym ogiery ES Harir i RFI Farid. Ta obserwacja potwierdza tezę, że to na państwowe stadniny spada obowiązek utrzymania polskich linii i w tej roli prywatna hodowla państwowej nie zastąpi. Stadnina w Janowie przywiozła potomstwo EKS Alihandro i polskich ogierów. Stadnina w Michałowie zaprezentowała między innymi rezultaty użycia dzierżawionego ogiera Sahm El Arab. Przeciętna jakość roczniaków nie była wysoka. Niewiele koni mogło pochwalić się dobrymi kłodami.

Klasy ogierków były słabsze od klasy klaczek – nie wydaje się dzisiaj, by któryś miał szansę na zajęcie boksu czołowego. Czempionem został gniady Freyson (ES Harir –Future po Kahil Al Shaqab) hodowli Andrzeja Wójtowicza, wiceczempionem - Star Farid (RFI Farid – EKS Star of Africa po Marwan Al Shaqab) hodowli Wojciecha Parczewskiego, zaś brąz powędrował do Agnieszki Wójtowicz za ogierka Gerry (ES Harir – Gracy po EF Simply Marvelous). Zarówno wiceczempion jak i zdobywca brązu otrzymali od sędziów po jednej ocenie 17,5 (tylko!) za kłodę.

Janowski Pinito (EKS Alihandro – Piniata po Eden C) zajął ostatnie miejsce w Top Five. Stadnina w Michałowie pokazała Pointera, syna wspaniałej Palangi (Ekstern – Panika po Eukaliptus) po Sahm El Arab – zajął on dopiero piąte miejsce w klasie, więc nie wszedł do finałowej rozgrywki - nie było w niej ani jednego ogierka z Michałowa. Na przeglądzie wiosennym w Michałowie w 2018 roku najładniejszym i najbardziej proporcjonalnym wydawał się syn od klaczy Parmana po Złoty Medal. Urodzony w maju, decyzją Hanny Sztuka został odsadzony od matki w sierpniu przed aukcją jako trzymiesięczne źrebię - jest mały i nie wyrósł. Nie ma niestety szans na dorośnięcie do rówieśników i jego ewentualna kariera została zaprzepaszczona.

Klasy klaczek były liczniejsze, silniej obsadzone i tutaj Janów zdeklasował konkurencję. W Top Five znalazły się trzy klaczki, w tym czempionka siwa Aplia (Pomian – Anima po Ekstern). Mnie bardzo spodobała się gniada Basilia (Pogrom – Binduga po Kahil Al Shaqab), która zajęła czwarte miejsce przed swoją stajenną koleżanką klaczką Amirata (EKS Alihandro – Alhasa po Ganges). Wiceczempionką została El Romantika (QR Marc – Ettifani po Justify) hodowli Wojciecha Parczewskiego, zaś brąz powędrował do El Faridy (RFI Farid – Esmeta po Ekstern) hodowli Alicji Najmowicz.

A Michałów? W szrankach stanęło sześć klaczek. Do finałowej rozgrywki weszły z trzecich miejsc w klasach: Florissima (Sahm El Arab - Forgissima po Vitorio TO), Esselita (Złoty Medal – Ekliptyka po Ekstern) oraz Wildanova (WH Justice – Wilda po Gazal Al Shaqab). Żadna z nich nie znalazła się w Top Five. Wildanova wbrew swojej nazwie, nie jest nowym wcieleniem Wildy i wiele do klasy matki jej brakuje. Przygotowanie kondycyjne koni było lepsze niż w ubiegłym roku, ale jest jeszcze pole do poprawy w ich prezentacji – nie wszystkie konie bardzo dobrze pokazały się na stój. Plac pokazowy w Białce jest na lekkim stoku i trzeba konia ustawiać tak, by przednie nogi stały wyżej niż tylne, bo w przeciwnym razie sylwetka konia ulega deformacji.

Klęska w klasie roczniaków, to moim zdaniem przede wszystkim porażka hodowlanej myśli Hanny Sztuka i też w pewnej mierze doradcy hodowlanego stadniny prof. Krystyny Chmiel. Do Białki przyjechały dwie najlepsze klaczki po ogierze Sahm El Arab – dobrze przygotowana i pokazana Florissima zajęła trzecie miejsce w klasie, ale Goltemma (od Golteria po Galba) była przedostatnia z notą poniżej 90 punktów. Ze słabo związanymi kłodami raczej nie mają przyszłości w hodowli i pokazach. Michałów nie przywiózł do Białki potomstwa ogiera Ekwist (po Eukaliptus), bo do pokazywania ono się istotnie nie nadaje. Co będzie za rok? Nadzieja w koniach po ogierze Morion, jeśli zostaną perfekcyjnie przygotowane, bo źrebaki po dzierżawionych ogierach raczej czempionami nie zostaną... Hanna Sztuka i Maciej Grzechnik do Białki nie przyjechali. Obecny był za to włoski agent stadniny z czasów prezesury Macieja Grzechnika, związany z tegoroczną aukcją w Janowie, Simone Leo.

Konie dwu- i trzyletnie

Tutaj, w odróżnieniu od klas roczniaków, ojcem czempionów był Ascot DD (Glorius Apal -Lady Nina DD po Psytadel). Wypatrzony przez Marka Trelę na pokazach, został użyty z powodzeniem w państwowych stadninach, a także przez hodowców prywatnych. Jego syn wyhodowany w Janowie Podlaskim, kasztanowaty Erantis (od Eugara po Om El Bellissimo) wyraźnie górował jakością nad pozostałymi ogierami (zdobył 92,5 pkt. w tym jedną 20 za ruch) i został czempionem ogierów młodszych. Tytuł wiceczempiona przypadł ubiegłorocznemu triumfatorowi ze stadniny w Białce, także synowi Ascott DD, gniademu ogierowi Parillus (od Parilla po Enzo). Brązowy medal zdobył siwy Pireno (Shanghai EA – Pirana KA po QR Marc) hodowli Pawła Redestowicza. Dopiero na czwartym miejscu uplasował się michałowski Ermitage (QR Marc – Emandoria po Gazal Al Shaqab). Siwy, o ładnej głowie i dużym ciemnym oku, trochę zbyt krótkiej szyi jest nieduży i nie bardzo efektowny. Nie był też jeszcze w najlepszej kondycji i potrzebuje więcej ruchu, by nabrał muskulatury. Zapewne nie czeka go sława jego rodzonego brata ogiera Emerald J, ale ma ten sam znakomity „papier” i może będzie progresował. Stawkę zamknął trzyletni Chaos Uriel (Psyche Keret – Chaos Persefona po Poganin) hodowli Krzysztofa Poszepczyńskiego.

Klasa klaczy dwu i trzyletnich została zdominowana przez wychowanki janowskiej stadniny i córki Ascot DD. Czempionką i najlepszym koniem pokazu została śliczna, o kształtnej głowie i pięknym oku kasztanowata Encarina (od Eneria po QR Marc) zdobywając rekordowe 93,17 punktów, w tym po dwie „20” za typ, głowę i szyję oraz jedną za ruch. Wyprzedziła swoją półsiostrę, bardzo typową siwą klacz Pascuala (od Palmeta po Ecaho). Honor Michałowa uratowała gniada Protekcja (Ekstern – Pentra po Poganin), która zdobyła brązowy medal. Dobrze przygotowana i prezentowana przez Pawła Syliwoniuka zademonstrowała wspaniały ruch zdobywając za niego trzy „20”. Patrzę na tę piękną klacz z sentymentem i nadzieją, bo to ostatnia wybitna córka Eksterna w stadzie – oby nie podzieliła losu innej młodej córki Eksterna, Dębowej Tarczy i nie opuściła Polski. Top five zamknęły trzyletnia Estelda (Emerald J – Eksterna po Ekstern) hodowli Krzysztofa Goździalskiego i trzyletnia michałowska siwa Parantella (Kahil Al Shaqab – Palanga po Ekstern).

Zawiodła największa bodaj nadzieja Michałowa, przygotowywana i pokazywana przez Piotra Dwojaka kasztanowata El Bellisima (Ascot DD - Ekliptyka po Ekstern), która nie zademonstrowała pełni swoich możliwości – nie stanęła na stój ani na moment, nie pokazała się w ruchu. W efekcie ta piękna klacz nawet nie weszła do finałowej rozgrywki. W Top five nie zmieściła się, choć weszła do finału, michałowska ciemnogniada Wieża Tajemnic, córka niezawodnej matki, klaczy Wieża Marzeń (po Ekstern) i ogiera Ascot DD, ale za to zaimponowała ruchem zdobywając za niego komplet dwudziestek. Klacz ta uzyskała także trzy szestnastki za nogi, co było wyjątkowo dobrym wynikiem na tegorocznym pokazie. Reasumując michałowskie dwulatki wypadły zdecydowanie poniżej swoich możliwości.

Za rok kolejna Białka. Michałów nadal będzie ponosił konsekwencje chybionych stanówek i jego szansą jest perfekcyjne przygotowanie tych koni, które będą nadawały się do pokazania. Janowska stadnina, jeśli utrzyma tegoroczny poziom, będzie trudna do pokonania tak przez hodowców prywatnych, jak przez pozostałe dwie państwowe stadniny. Zobaczymy. Na razie przed nami Czempionat Narodowy w Janowie i jesienna konfrontacje na zagranicznych pokazach. Eksperci twierdzą, że trzeba jeszcze włożyć wiele pracy w przygotowanie i trening naszych koni, by miały szansę powalczyć o wysokie lokaty na europejskich ringach.

Agnieszka Bojanowska

Ten artykuł pochodzi ze strony HipoLogika Marka Szewczyka
https://hipologika.pl

URL tej publikacji:
https://hipologika.pl/modules/news/article.php?storyid=416