Po aukcji - o kadrach i nie tylko - Wersja do druku - Felietony

Po aukcji - o kadrach i nie tylko

Data 15.08.2019, 17:10:00 | Temat: Felietony

Obejrzałem wypowiedź Jerzego Białoboka, jakiej udzielił dla „Pulsu Miasta” na temat aukcji i ogólnej sytuacji w państwowej hodowli koni arabskich. Rzeczowa, trafna. Do wyników aukcji już nie chcę wracać, ale wypowiedź o tym, że problemem polskiej hodowli koni arabskich nie jest brak dobrych koni, a brak odpowiednich ludzi, warta jest rozwinięcia. Zresztą ta konstatacja dotyczy nie tylko koni arabskich, ale państwowej hodowli koni w Polsce w ogóle.

Aukcja zakończyła się sukcesem finansowym. Większym dla SK Michałów – 1 035 tys. euro (z obu aukcji) to mniej więcej 4,5 mln zł. Już cena za jedną Galeridę zasypała stratę, jaką ta spółka zanotowała za rok 2018 (efekt działalności duetu Grzechnik – Sztuka), a jest to 1 276 tys. zł.

Gorzej to wygląda w przypadku SK Janów Podlaski. Strata za rok 2018 wynosi 3,2 mln zł, a wpływy z aukcji – 634 tys. euro, czyli mniej więcej 2,77 mln zł. Całej starty nie pokryje, ale przynajmniej prezes nie będzie musiał co miesiąc wysyłać przyczepy ze zbożem do punktu skupu, aby mieć na wypłatę dla pracowników.

A propos prezes. Jak wiadomo, obiema stadninami zarządzają osoby „pełniące obowiązki prezesa”. Wydaje się, że już czas byłoby ten stan tymczasowości zakończyć. Jeśli się sprawdziły, jeśli się nadają, to wypadało im te literki „p.o.” skreślić. Albo je oficjalnie mianować, albo rozpisać konkurs i niech startują.

A jeśli w ocenie ich zwierzchników się nie nadają na to, aby je oficjalnie mianować, to trzeba im podziękować i rozpisać konkurs na prezesów tych spółek.

Jerzy Białobok we wspomnianym wywiadzie mówił, że młodzi ludzie się do tego trudnego zawodu hodowcy nie garną i że ciężko o dobrych fachowców. Generalnie zgoda.

W tej ogólnie nienajlepszej sytuacji tym bardziej warto by wykorzystywać tych, którzy się nadają, i to bardzo. Mam na myśli dwie osoby i od razu zastrzeżenie, że nie chodzi mi o Jerzego Białoboka czy Marka Trelę (ten temat jest już zamknięty), a o osoby z kolejnego pokolenia (30-40 lat).

Jedna z nich powinna być wykorzystana w państwowej hodowli koni arabskich. To że jest poza nią, jest dużą stratą dla tej hodowli. Druga byłaby świetnym kandydatem na prezesa stadniny, każdej stadniny, nie tylko koni arabskich. Nie podam nazwisk, bo nie chcę tych ludzi „spalić”. Ale gdyby pan minister Jan Krzysztof Ardanowski był zainteresowany, to chętnie podam te nazwiska i uzasadnię ich kandydatury.

Dlaczego w tej sprawie zwracam się bezpośrednio do ministra? To proste, bo w KOWR-ze siedzą urzędnicy, którzy boją się swojego cienia i żadnej inicjatywy sami z siebie nie podejmą. Potrzebna im polityczna akceptacja z góry, nawet w takiej sprawie, czy na prezesa spółki zatrudnić osobę X, czy może Z, a na hodowcę osobę Y. Ostatnim szefem KOWR (a wcześniej ANR), który próbował coś zrobić dla hodowli, był Piotr Serafin, ale szybko poleciał. Nawiasem mówiąc, podczas Dni Konia Arabskich objawił się jako szef Małopolskiej Hodowli Roślin, czyli spółki, do której są podłączone stadnina i stado ogierów w Białce. Oczywiście nie jest szefem pełną gębą, a jedynie pełniącym obowiązki prezesa od 9 lipca tego roku.

Coś się nie zgadza

Na stronie internetowej Pride of Poland 2019 znalazłem wykaz sprzedanych podczas aukcji klaczy z podaniem nie tylko ceny i kraju, do jakiego została sprzedana, ale nawet numer licytującego, dla które aukcjoner uderzył młotkiem. Ucieszyłem się, że tak szybko organizatorzy uzupełnili te braki, ale jak się dokładniej przyjrzałem tej tabelce, to radość prysła. W kilku miejscach coś się nie zgadza, a zatem to podważa wiarygodność całego wykazu.

Zacznijmy od licytującego z numerem 4. Była nią Belgijka Christine Jamar. Nawet gdyby obie klacze (Emanolla i Karola) licytowała nie dla siebie, a jakiegoś klienta, to nie uwierzę, że był nim Polak. A tymczasem przy Karoli w rubryce „kraj kupca” widnieje „Polska”.

Z tegoż wykazu wynika, że dwie klacze – Anawerę i Pianovę kupił ktoś z numerem 37. No to jakim cudem jedna z nich ma trafić do Hiszpanii, a druga pozostać w Polsce?

Z tego co udało mi się ustalić (ale mogę się mylić) Pianovę kupił pan Marek Rzepka z Klikowej. Natomiast Anawerę kupił kupiec przyprowadzony przez Mateuszka-kłamczuszka. Według niepotwierdzonej informacji ten kupiec, z numerem 47 (a nie 37) przyjechał z Rumunii.

No i jeszcze jedna nieprecyzyjna informacja: owszem Primerę i Potentillę licytował Niemiec Frank Schpönle, ale to nie oznacza, że te klacze trafią do Niemiec. Trafią do Szwajcarii, bo tam jest stadnina, dla której pracuje Schpönle.

W przypadku dwóch klaczy w ogóle nie został podany kraj, do jakiego one trafią.

W sumie – nieprecyzyjne informacje, czyli kiepska robota.

Marek Szewczyk

Ten artykuł pochodzi ze strony HipoLogika Marka Szewczyka
https://hipologika.pl

URL tej publikacji:
https://hipologika.pl/modules/news/article.php?storyid=427