Kto by pomyślał

Data 22.04.2020, 16:20:00 | Temat: Felietony

Gdyby ktoś mi jakiś czas temu powiedział, że na tych łamach będę chwalił ministra rolnictwa, Jana Krzysztofa Ardanowskiego, to bym się pewnie popukał w czoło. A jednak.

Nie, nie zmieniłem opcji politycznej. Nie stałem się zwolennikiem „dobrej zmiany”, ale jednak dziennikarski obiektywizm nakłania mnie do tego, aby odnotować dwa ruchy ministra, które trzeba ocenić pozytywnie. No i trzeba dodać, że oba te kroki minister wykonał przy aktywnym udziale swego doradcy, a jest nim prezes Polskiego Klubu Wyścigów Konnych, Tomasz Chalimoniuk, którego minister jakiś czas temu mianował pełnomocnikiem ds. koni.

Te ruchy to pismo do ministra zdrowia w sprawie wyścigów konnych oraz 300 ton owsa do rozdania stajniom, które utraciły możliwość zarobkowania z powodu koronawirusa.

Ten pierwszy krok to wniosek, który wczoraj (21 kwietnia) minister Ardanowski podpisał i skierował do ministra zdrowia. Można je przeczytać na stronie internetowej Polskiego Klubu Wyścigów Konnych, nie będę go więc w całości przytaczał. Chodzi o zgodę na uruchomienie wyścigów konnych wcześniej niż innych rozgrywek sportowych, gdyż są przede wszystkim próbami selekcyjnymi koni, a te są niezbędne do prowadzenia hodowli koni, do jej ulepszania. Oczywiście wyścigi konne musiałyby się odbywać bez udziału publiczności i „w warunkach pełnego zabezpieczenia epidemicznego”, co obiecują postulujący.

To na razie tylko pismo. Nie wiemy, jak na nie zareaguje minister zdrowia. Jaką rekomendację przedstawi swemu szefowi, czyli premierowi. O tym się dowiemy zapewne za kilka, może kilkanaście dni. Na dziś wiemy, że rozpoczęcie sezonu wyścigowego 2 maja, jak było planowane, nie jest możliwe. Ale gdyby rząd uwzględnił sugestie ministra rolnictwa i PKWK, to sezon mógłby się rozpocząć albo 16 maja, albo 30. Skorygowany plan gonitw uwzględniający tę pierwszą datę już jest stworzony, a drugi, uwzględniający tę drugą datę, zapewne już powstaje.

Jeśli chodzi o drugi ruch, czyli 300 ton owsa, ta sprawa nabrała już realnych kształtów. A zaczęło się od pomysłu Tomasz Chalimoniuka, który to pomysł zaakceptował minister Ardanowski. Jak można przeczytać na stronie ministerstwa rolnictwa (7 IV):

Małe ośrodki i mali hodowcy koni mają teraz duże kłopoty. Nie mogą prowadzić treningów. Nie ma też jazd szkoleniowych i rekreacyjnych, a w związku z tym brakuje już pieniędzy na zakup paszy dla koni. Bez pomocy te ośrodki nie przetrwają. Dlatego, zgodnie z ich zapotrzebowaniem, podjąłem decyzję o udzieleniu wsparcia - powiedział minister.

Dodajmy, że owies pochodzi z zasobów spółki Elewarr podległej Krajowemu Ośrodkowi Wsparcia Rolnictwa. A logistyką i dystrybucją owsa do potrzebujących zajmie się Ogólnopolski Zespół Wsparcia Branży Jeździeckiej. To ciało powstałe w wyniku oddolnej inicjatywy Marcina Podpory, działacza Pomorskiego Związku Jeździeckiego, byłego prezesa tegoż OZJ i byłego wiceprezesa PZJ.

Dla ludzi ze środowiska jeździeckiego nie jest zapewne tajemnicą, że przed zjazdem wyborczym PZJ w 2016 roku byliśmy z panem Podporą w dwóch przeciwstawnych obozach, a i po tym zjeździe nie było mi z nim po drodze. Niezależnie od tego i jako dziennikarz, i jako właściciel konia oraz uczestnik życia stajennego, pozytywnie oceniam jego inicjatywę. Na czym ona polega – nie będę się tutaj rozpisywał. Ci którzy są zainteresowani, mogą o tym poczytać na facebooku, na stronie Ogólnopolskiego Zespołu Wsparcia Branży Jeździeckiej.

W skrócie wygląda to tak, że na dziś owies jest już w dwóch punktach (a ma być ich 4) w Polsce, skąd będzie dystrybuowany do potrzebujących. Do najbliższego piątku (24 IV) wojewódzcy koordynatorzy zbierają i weryfikują podania od potrzebujących tego owsa ośrodków jeździeckich, a w kolejnym tygodniu zacznie on zapewne do nich trafiać. A w Pomorskim okręgu, jako najbardziej zaawansowanym (bo to tam powstała ta inicjatywa), działają już „łąki nadziei” (szczegóły – patrz FB).

Ja wiem, pismo to jeszcze nie konkretne kroki, a 300 ton owsa, to niewiele w porównaniu do skali strat w całej gospodarce i dramatów ludzi tracących pracę i możliwość zarobkowania – powiedzą jedni. I nie zamierzam z nimi polemizować.

Inni zaś zauważą, że minister rolnictwa robi to, co powinien robić, więc po co ten szum. Też prawda.

Ale skoro w tym miejscu wielokrotnie krytykowałem ministrów rolnictwa pochodzących z obozu „dobrej zmiany” (bo i tego poprzedniego także), to jak można odnotować pozytywne działania, to wypada to zrobić, aby być uczciwym i obiektywnym. Podobnie z Marcinem Podporą. Nie zmieniam zdania na temat tego co było, ale jeśli to, co teraz robi, jest czymś wartościowym, to trzeba to tak nazwać.

Marek Szewczyk

Ten artykuł pochodzi ze strony HipoLogika Marka Szewczyka
https://hipologika.pl

URL tej publikacji:
https://hipologika.pl/modules/news/article.php?storyid=467