18 czerwca na terenie SK Michałów odbyły się klubowe zawody jeździeckie na koniach arabskich. Zawody jak zawody; pary startujące na czworoboku, parkurze, a do tego malowniczy konkurs w polskich strojach historycznych. Miło było obserwować świetną zabawę uczestników - zarówno zawodników jak i widzów.

Ale nie o zawodach tu mowa. Piszę te słowa do wszystkich, którzy jeszcze nie mieli okazji odwiedzić tej stadniny, a z pewnością słyszeli o lutowej „dobrej zmianie”, która tutaj nastąpiła.

Podążyłam szlakiem rzekomej niegospodarności poprzednich włodarzy stadniny i gospodarstwa rolnego. I tak, co zaobserwowałam - wszystkie budynki gospodarstwa: stajnie, obory (Michałów to nie tylko konie, ale także hodowla najlepszych w Polsce krów mlecznych rasy jersey i holsztyńsko-fryzyjskiej), hala, budynki gospodarcze, są w jak najlepszym stanie. W niedawnej przeszłości na prawie wszystkich budynkach zostały wymienione pokrycia dachowe. W półotwartych, wolnostanowiskowych oborach dla większego komfortu pięknych jersejek zamontowane są wentylatory i samoczynne, obrotowe szczotki czyszczące krowy. Dwa gospodarcze podwórka, na moje oko 2-3 tys. m² wybrukowane są kostką bauma. Inwestycja ta była współfinansowana z funduszy unijnych. Co do detali; na terenie całego obiektu wymienione zostały wszystkie krawężniki, najbardziej reprezentacyjne ścieżki wysypane są grysem – biała marianna. Na terenie całej stadniny w miejscach najczęściej uczęszczanych stoją śmietniki. Nie mogę też nie wspomnieć o świetnie utrzymanej zieleni, w tym o kilkudziesięcioletnich drzewach, szczególnie lipach, które są wielką ozdobą tego miejsca.

Idąc dalej; drogi wypędowe na pastwiska są świetnie wyrównane. Na pierwszy rzut oka widać, że ogrodzenia - bagatela prawie 100 ha pastwisk systematycznie i na bieżąco były od lat konserwowane. Same pastwiska jak i uprawy utrzymane są w doskonałej kondycji. Doszłam też do wiaty na słomę i siano, która znajduje się wśród pastwisk. Wydawałoby się, że budowla oddalona od oczu zwiedzających stadninę będzie zbudowana z mniejszą starannością, ale nie - została postawiona z myślą, aby dobrze służyła także za kilkadziesiąt lat. Mogłabym jeszcze długo opisywać mój podziw dla przeszłych już gospodarzy Michałowa. Niestety, nic z tego nie wynika, gdyż „dobra zmiana” nie omija także takich miejsc na mapie Polski.

Katarzyna Pruchniewicz