Dzięki interpelacji posłów Platformy Obywatelskiej, Doroty Niedzieli i Kazimierza Plockego, dowiedzieliśmy się, ile ostatecznie przychodu dała zeszłoroczna aukcja Pride of Poland, a także jakie były koszty zarówno samej aukcji, jak i Narodowego Pokazu Koni Czystej Krwi Arabskiej.

Analiza liczb podanych przez ministerstwo rolnictwa w odpowiedzi na interpelację prowadzi do ciekawych wniosków.

Czas na wspomniane liczby, a potem na wnioski.

Hanna Sztuka, przejdzie do historii, jako najkrócej urzędujący prezes w Stadninie Koni Janów Podlaski. „Rządziła” – o ile można tak powiedzieć o kimś, kogo załoga nie chciała wpuścić na teren stadniny – zaledwie 5 dni.

Poniżej komunikat za strony KOWR:

Dziś, czyli w czwartek 16 marca, Hanna Sztuka wtargnęła na teren Stadniny Koni Janów Podlaski. Nie główną bramą, a gdzieś z boku, przeskakując przez płot. Towarzyszyło jej kilka osób.

Środa była kolejnym dniem akcji protestacyjnej załogi Stadniny Koni Janów Podlaski. Dniem spokojnym, bez wizyty przedstawicieli KOWR czy innych instytucji i bez próby wjechania na teren stadniny przez Hannę Sztukę. Taka próba miała miejsce we wtorek, ale samochód z nią na tylnym siedzeniu nie został wpuszczony przez protestujących. Wpuścili zaś urzędników z KOWR i we wtorek odbyły się rozmowy. Następna runda tych rozmów zaplanowana jest na czwartek (16 III) na godzinę 14.30.

Dla Stadniny Koni Janów Podlaski nie mogło być gorszej wiadomości. Nowym prezesem ma być… Hanna Sztuka. Poprzedni prezes, Lucjan Cichosz, złożył rezygnację. To nieoficjalna wiadomość.

Sensacją jest to, że załoga janowska postanowiła zaprotestować i zamierza nie wpuścić pani Sztuki do stadniny.

W piątek (24 lutego) w miejscowości Kujawy na Opolszczyźnie, dwa kilometry od Stadniny Koni Moszna, z którą był związany przez wiele lat, pożegnaliśmy Marka Małeckiego, wyśmienitego polskiego jeźdźca z lat 1960. i 1970., olimpijczyka z 1972 roku, z Monachium. Jego główną konkurencją było WKKW, ale startował też w ujeżdżeniu i w skokach.

Po pogrzebie w słynnym pałacu w Mosznej odbyło się spotkanie konsolacyjne, a potem, korzystając z uprzejmości pani Magdaleny Donimirskiej-Wodzickiej, przeszliśmy się po terenie stadniny, weszliśmy do stajni, obejrzeli niektóre konie. „My”, czyli Małgorzata Hansen, Marcin Szczypiorski i ja. U wszystkich nas odżyły wspomnienia sprzed dawnych lat. Do tego wątku powrócę.

Ten problem narastał od jakiegoś czasu. A konkretnie od ostatniego zjazdu wyborczego Polskiego Związku Jeździeckiego. Z jednej strony jest to największa w historii polskiego jeździectwa liczba pozytywnych wyników badań antydopingowych w jednym roku (konkretnie w 2021), a z drugiej duże perturbacje na ścieżce postępowania, jaka powinna obowiązywać w tych sprawach.

W tej pierwszej kwestii wszystko jest jawne – komunikat wisi na stronie internetowej PZJ. W tej drugiej – trudno jest się czegoś dowiedzieć. Ci, którzy się tymi przypadkami powinni zajmować, nie chcą odpowiadać na proste pytania, jakie im zadawałem.

Poprzedni tekst o wynikach tegorocznej aukcji Pride of Poland napisałem w dniu, w którym się odbyła. Nadałem jej tytuł „Wykoślawiona aukcja”, ale ze znakiem zapytania. Długo czekałem, aby ponownie zabrać głos. Dlaczego? Bo Krzysztof Kierzek, prezes Polskiego Klubu Wyścigów Konnych, odpowiedzialny za aukcję, uspokajał:

– Obecnie prowadzimy korespondencję z panem, który wylicytował konie. Otrzymaliśmy informację, że jest wola zapłaty, ale w grę wchodzą trudności po stronie formalnej – mówi Kierzek. To cytat z lokalnej gazety „Wyborczej” w Lublinie, a konkretnie z artykułu redaktora Piotra Kozłowskiego z 6 września.

W chwili, kiedy piszę te słowa (poniedziałek 15  VIII), trwa jeszcze w Janowie Podlaskim tzw. Letnia Aukcja, na której wystawiane są teoretycznie nieco słabsze konie niż te, które były oferowane na Pride of Poland 2022 w niedzielę. Z tego względu nie sposób jeszcze podać ogólnej sumy uzyskanej ze sprzedaży wszystkich koni.

Jednak już teraz można stwierdzić, że rzeczywiste wyniki tegorocznej aukcji Pride of Poland mogą być zupełnie inne niż te podane po jej zakończeniu. A wszystko za sprawą obywatela Francji, który nazywa się Thierry Barbier.

Ponad rok temu, z inicjatywy Dominika Nowackiego, dyrektora Toru Wyścigowego Służewiec, powstał projekt „Wyścig o folbluty”, czyli cykl internetowych „spotkań poświęconych przyszłości polskich koni pełnej krwi angielskiej” – jak głosił podtytuł tego cyklu. Chodziło o przypomnienie, że konie tej rasy były kiedyś szeroko wykorzystywane w sporcie jeździeckim i w hodowli koni półkrwi przeznaczonych do sportu nie tylko w Polsce, ale także na całym świecie. I chodziło też o to, a może przede wszystkim o to, aby uzmysłowić hodowcom i tym, którzy użytkują konie, że folbluty nadal się do tych ról nadają. Nadają się też do rekreacji.

W niedzielę 31 lipca na służewieckim torze miało miejsce spotkanie, które było kontynuacją tej inicjatywy. Tym razem z zagranicznymi akcentami.