W Stadninie Koni Białka 23 kwietnia odbył się przetarg na konie. O tyle dziwny, że informacja o tym przetargu nie ukazała się na stronie internetowej białeckiej stadniny. Gdzie się ukazała i do jakich zdarzeń to doprowadziło – o tym za chwilę.

Najpierw trzeba jednak przypomnieć, w jakiej sytuacji prawno-organizacyjnej jest obwecnie stadnina w Białce. Bo nie jest już jednostką samodzielną. No i istotne w tej całej sprawie jest jeszcze to, że od jakiegoś czasu w Białce pracuje Hanna Sztuka. Zdaje się, że jest kierownikiem stadniny. „Zdaje się”, bo na stronie internetowej nie można znaleźć żadnych informacji o tym, kto jest kim w tej stadninie.

Treść tej książki znałem już wcześniej, gdyż Mieczysław Zagor przysłał mi maszynopis (a właściwie komputeropis) jakiś czas temu z prośbą o ewentualne uwagi. Z redaktorskiego rozpędu dokonałem tak zwanej adiustacji, ale poprawek zaproponowałem niewiele, bo nie było za bardzo czego poprawiać. Teraz przeczytałem całą książkę jeszcze raz.

Przeczytałem i przejrzałem, bo jedną z jej wielkich zalet jest olbrzymia liczba ilustracji. Nie tylko zdjęć znanych postaci czy koni, ale także rysunków, odręcznych zapisków sprzed lat, tabelek, wykazów czy wyników zawodów.

Ta książka powstała wcześniej niż opisana przeze mnie ostatnio pozycja pt. „Świat wyścigów; z Andrzejem Szydlikiem rozmowa niedługa”, ale ponieważ trafiła w moje ręce dopiero teraz, więc dopiero teraz kilka zdań o niej. Chodzi o książkę Piotra Dzięciołowskiego pt. „Wielki koniuszy polskiego filmu”. Jej bohaterem jest Tomasz Biernawski, człowiek, który pracował przy wielu filmach jako konsultant od scen z udziałem koni, od militariów, od kostiumów wojskowych. No właśnie od „kostiumów”, bo nie tylko o mundury chodzi. Występował też w innych rolach: jako scenograf, dekorator, statysta, a nawet aktor.

Piotra Dzięciołowskiego znam od lat. Nasza wieloletnia współpraca w czasach kiedy kierowałem „Koniem Polskim”, a on dostarczał zgrabnych tekstów ze zdjęciami swojego autorstwa, była owocna – jak mniemam. Ceniliśmy w redakcji jego krótkie materiały najpierw z cyklu „Znani nie z koni”, a potem odwrotnie – „Znani z koni”. Notabene z tego pierwszego cyklu powstały potem w sumie dwie książki. Jedna pt. „Koń… to jest ktoś”, a druga „Koń mi robił za kołyskę”.

Książek Piotr Dzięciołowski wydał do tej pory 13 książek. Najnowsza – celowo nie używam zwrotu „ostatnia”, bo mam nadzieję, że będą kolejne – ma tytuł „Świat wyścigów; z Andrzejem Szydlikiem rozmowa niedługa”.

Dzisiaj (poniedziałek 21 lutego) KOWR odwołał pełniącego od kilku miesięcy obowiązki prezesa w Stadninie Konie Michałów Marka Skomorowskiego. Pełnienie tych obowiązków powierzono ponownie Monice Słowik, która była już p.o. w Michałowie jakiś czas temu.

16 stycznia 2022 roku minął termin, do którego lubelska prokuratura przedłużyła śledztwo w sprawie rzekomej niegospodarności w Stadninie Koni Janów Podlaski w czasach, kiedy kierował nią Marek Trela. Było to 13. z kolei przedłużenie tegoż śledztwa.

22 stycznia wysłałem na ręce rzecznika prasowego Prokuratury Regionalnej w Lublinie pytanie, co dalej? Nie zaskoczyło mnie to, że śledztwo zostało po raz kolejny – już 14. – przedłużone. Tego się spodziewałem. Na co innego warto zwrócić uwagę w odpowiedzi, jaką otrzymałem.

Wczoraj (4 grudnia) na dwóch najważniejszych portalach informacyjnych, czyli Onet.pl oraz Wirtualna Polska (wp.pl) ukazał się prawie jednobrzmiący tekst. Różni się pojedynczymi słowami. Nawet tytuły są prawie takie same. I tak na onet.pl brzmi on: Afera mailowa. Wyniki kontroli CBA w stadninie w Janowie Podlaskim, a na wp.pl – Afera mailowa. Wypłynęły wyniki kontroli w stadninie w Janowie Podlaskim.

Wygląda na to, że tekst napisała jedna osoba, a zamieściły ją dwa niezależne portale. Tekst na onet.pl nie jest w ogóle podpisany, a ten na Wirtualnej Polsce” „opracowała” Joanna Zaremba.

Otóż zarzucam pani Joannie Zarembie oraz szefostwu obu portali, że w pogoni za tanią sensacją oraz tzw. klikalnością dopuścili sie nierzetelności dziennikarskiej! Na czym ona polega?

Podczas warszawskiej Cavaliady najwyżej z Polaków w konkursie Grand Prix uplasował się Jarosław Skrzyczyński na koniu Quick Step, zajmując 2. miejsce. Do rozgrywki zakwalifikowały się tylko dwie pary. Polak jechał pierwszy i podjął ryzyko, ale jeden ciasny zakręt przypłacił zrzutką. Węgier Zoltan Czekus na holsztyńskiej klaczy Disco, znając jego wynik, nie ryzykował, pojechał naokoło i choć był sporo wolniejszy – wygrał, bo nie miał zrzutki.

Quick Step to młody koń, bo ma zaledwie 8 lat. Nie jest jeszcze szerzej znany. Na liście startowej były o nim podstawowe informacje, włącznie z tą, kto go wyhodował. A wyhodowała go Marta Roszkiewicz-Heizer. Koń jest wpisany do księgi hanowerskiej. Specjalnie nie używam określenia „jest rasy hanowerskiej”, bo w dzisiejszych czasach rasa konia sportowego to bardziej marka niż genetyka. W drugiej kratce rodowodu, gdzie znajdują się nazwy dziadków tego konia, trzy kratki zajmują konie holsztyńskie, a tylko jedną klacz hanowerska. Ale to tak na marginesie. Chodzi mi o coś innego.

W Weronie odbył się czempionat Europy koni czystej krwi arabskiej. Jeśli pominąć wyniki w poszczególnych klasach, a wziąć pod uwagę tylko rezultaty z finałów, czyli czempionatów, to statystyka wygląda tak. Na 18 możliwych do wywalczenia medali aż 10 zdobyły konie wyhodowane w Polsce. A w najbardziej prestiżowej i najliczniej obsadzonej kategorii wiekowej – klaczy starszych – czempionką Europy została Primera, a brązowy medal zdobyła Alsa. Obie klacze urodziły się w Janowie Podlaskim. Na pierwszy rzut oka wygląda więc, że hodowla koni arabskich w polskich stadninach państwowych ma się dobrze mimo „dobrej zmiany”. Ale jak wspominane wyniki rozebrać na czynniki pierwsze, to wyłania się z tego już inny obraz.

Wiewiórki z Białki donoszą, że Hanna Sztuka ma być zatrudniona w Stadninie Koni Białka. Widziano ją tam, jak ją oprowadzał po gospodarstwie sam prezes Małopolskiej Hodowli Roślin, której to spółce podlega obecnie Białka, były prezes KOWR, Piotr Serafin. W jakim charakterze ma być zatrudniona, czy jako hodowca od koni arabskich, czy jako kierownik stadniny, czy na jakimś innym etacie – tego nie wiem. Bez względu na to, jakie to ma być stanowisko, fakt jej ewentualnego zatrudnienia w państwowej stadninie, podległej kontroli KOWR, musi być sprzeciw. Dlaczego?