Ponownie oddaję łamy mojego bloga do dyspozycji Beacie Kumanek. Bezpośrednia obserwacja tego, co się dzieje w Stadninie Koni Janów Podlaski jest warta upublicznienia. 

Marek Szewczyk

W Stadninie Koni Janów Podlaski szerzy się ostatnio niebezpieczny wirus groźny dla ludzi i zwierząt. Jego łacińska nazwa to secretum, po naszemu „tajemnica” lub w zmutowanej wersji „tajemnica handlowa”. Jeżeli nie uda się szybko zwalczyć tego wirusa, stadnina w Janowie wkrótce zostanie odcięta od świata i zniknie.

Nieświadoma istniejącego zagrożenia, w lutym pojechałam do janowskiej stadniny na kilkudniowy wypoczynek. Szybko przekonałam się, że spokój emanujący z pięknego nadbużańskiego pejzażu był tylko ułudą.

Wirus secretum zaatakował mnie nazajutrz po przyjeździe do Gościńca Wygoda. Gdy wyszłam na poranny spacer, pracownik stojący przy bramie zaskoczył mnie żądaniem okazania zgody na samodzielne spacery po stadninie. Czyjej zgody? Samego Pana Prezesa. Absurd? Otóż nie. Wedle nowego regulaminu ustanowionego przez Pana Prezesa spacery po stadninie są dozwolone jedynie z przewodnikiem (cena: 100 zł/godzinę).

Przez całe dziesięciolecia obecność spacerowiczów w stadninie była uważana za sprzyjającą socjalizacji koni i obopólnie korzystną dla ludzi i zwierząt. Jednak w trosce o nas wszystkich Pan Prezes uznał, iż wirus secretum nie pozwala już na taką swobodę. W tej sytuacji poprosiłam  pracownika o wydanie przez Pana Prezesa zakazu spacerowania po stadninie osobie będącej gościem w pensjonacie na terenie stadniny.  Zakaz ten nie wpłynął, co uznałam za drobne zwycięstwo nad groźnym wirusem.

W trakcie mojego pobytu w Wygodzie dowiedziałam się, że niejaki Przemysław Kulbacki umieścił na youtube ilustrowaną filmem stadniny ofertę sprzedaży następujących ogierów z Janowa: Albano, Albedo, Amanito, Barok, Eukor, Pistolero, Poganin, Prado, Sabat, Salar, Saracen oraz Kuhailan Afas Maidaan, dar króla Bahrajnu z 2014 roku. Przemysław Kulbacki podał dla zainteresowanych ofertą swój niemiecki numer telefonu. Bulwersująca w tej sprawie jest zarówno lista ogierów, jak i osoba pośrednika, handlarza gołębiami pocztowymi, człowieka nieznanego w środowisku koniarzy. Żaden satyryk by tego nie wymyślił: gołębiarz handluje janowskimi arabami. Opary absurdu? A jakże!

Niezwłocznie zadzwoniłam do Pana Prezesa z pytaniem, czy stadnina istotnie oferuje ogiery do sprzedaży za pośrednictwem pana P. K. Poprzez panią sekretarkę uzyskałam dementi Pana Prezesa, który oświadczył, że stadnina sprzedaje konie jedynie na organizowanych przez siebie aukcjach. Nie zdołałam jednak ustalić, czy ww ogiery są faktycznie wystawione na sprzedaż. Mimo tych zapewnień, okoliczności sprawy pozostają mocno niejasne. Wkrótce potem niemiecki telefon pana Kulbackiego zastąpił numer stadniny, zaś sam pan P. K. stał się nieuchwytny. Skąd tenże gołębiarz miał dostęp do filmu reklamowego nakręconego na wyłączność stadniny oraz listę janowskich ogierów oferowanych do sprzedaży? Wirus secretum znów dał o sobie znać, lecz ta sprawa nie może pozostać bez wyjaśnień. Trudno uwierzyć, by KOWR zgodził się na wyprzedaż takich koni tylko po to, by ratować stołek  prezesa Sławomira Pietrzaka.

Pan Prezes zbiera pochwały u swoich przełożonych z KOWR za sprawną realizację programu remontów zabytkowych stajni przy wsparciu funduszy z Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Remont Stajni Prywatnych oraz Stajni Zegarowej został ukończony. Należy powiedzieć wprost: Stajnie Prywatne i Zegarowa zostały wyremontowane niechlujnie i byle jak. Nie trzeba być specjalistą, by to stwierdzić. W oczy kłuje brzydko łuszcząca się farba z nowo pomalowanych ścian Stajni Prywatnych. Usiłowałam dowiedzieć się u źródła, czyli u Pana Prezesa, czy przewiduje on zażądanie od wykonawcy remontu usunięcia usterek. Wirus secretum zadziałał. Pan Prezes nie znalazł czasu, by udzielić mi odpowiedzi. Miał ważne spotkanie.

Jednak ludzie wiedzą wszystko. Z tego co usłyszałam, wojewódzki konserwator zabytków zakwestionował odbiór remontu Stajni Prywatnych i to nie tylko za sprawą łuszczącej się farbę, ale przede wszystkim ze względu na istotne błędy konstrukcyjne. Wykonawca remontu będzie zmuszony dokonać poważnych korekt na wniosek konserwatora zabytków. Na marginesie dodam, że firma wykonująca remont należy ponoć do kuzyna Pana Prezesa.

Wprawdzie brak oficjalnego potwierdzenia tego faktu, lecz bez wsparcia z zewnątrz SK Janów Podlaski zakończyłaby rok 2017 z  ujemnym wynikiem finansowym. Ratunek dla stadniny był niezbędny i rozumieją to wszyscy. A jednak, z nieznanych przyczyn i tę sprawę objęto tajemnicą. Lecz ludzie wiedzą wszystko. Otóż na odsiecz stadninie pospieszyły Małopolska Hodowla Roślin Sp. z o.o. oraz Stadnina Michałów Sp. z o.o. Nie wnikając w szczegóły transakcji, za uzyskaną pomoc finansową stadnina w Janowie przekazała, czy też sprzedała stadninie w Białce pięć klaczy. Sama idea takiej pomocy jest bardzo chwalebna. Janowskie klacze pozostaną w państwowych zasobach, a janowska stadnina zostanie uratowana. Nie wiedzieć dlaczego, imiona przekazanych klaczy są traktowane przez strony transakcji jak tajemnica najwyższej wagi. Imiona te ujawni przecież najbliższy wiosenny przegląd hodowlany, a zresztą nic nagannego się nie stało. Cóż, wirus secretum zrobił swoje.

Po kilku telefonach do stadniny w Białce zostałam poinformowana, że nie mogą podać mi imion klaczy pozyskanych w Janowie, gdyż jest to tajemnica handlowa. Jaka tajemnica handlowa? W żadnym wypadku! Każda sprzedaż koni winna być ujawniana przez stadniny. Nawet cena sprzedaży winna być jawna. Jedyne co podlega tajemnicy, to podmiot kupujący. W tym przypadku wiemy, że kupującym jest stadnina w Białce. Robienie tajemnicy ze spraw, które na to nie zasługują, tylko niepotrzebnie zagęszcza atmosferę wokół państwowej hodowli koni arabskich i rozsadza ją od środka. Wirus secretum niszczy, nie chroni. Pan Prezes Sławomir Pietrzak jednak tego nie rozumie, stosując metodę infekowania wszystkiego wirusem „tajemnica”, by się nikomu z niczego nie tłumaczyć.  Nie muszę więc dodawać, że uzyskanie takiej informacji w Janowie nie było możliwe.

W stadninie trwa obecnie sezon wyźrebień. Chciałam zapytać u źródła, ilu źrebiąt po ogierze Paladid spodziewa się stadnina, a także czy ogier Paladid będzie krył w kolejnym sezonie stanówkowym. Pytanie z gruntu niewinne. Ale nie  - secretum. Zaś opary absurdu coraz gęstsze. Szkoda, bo pytań do kierujących SK Janów Podlaski jest wiele. Oto niektóre z nich:

• Jaki jest los i stan zdrowotny ogiera Metropolis, do niedawna czołowego? W trakcie jesiennego przeglądu hodowlanego wykazywał objawy zaawansowanej dychawicy.  Czy jest leczony?

• Za jaką cenę i w jakim trybie została sprzedana do Francji Peteria? Nie znalazła kupca ani w trakcie aukcji „Pride of Poland”, ani podczas zimowej aukcji w listopadzie 2017 roku. Od razu podkreślam, że informacje te nie są objęte żadną tajemnicą handlową i powinny być ujawnione bez pytania.

• Dlaczego krowy otrzymują tylko połowę zwyczajowej porcji paszy? Czyżby z oszczędności? Pan Prezes powinien wiedzieć, czym to grozi. Spadek wydajności mlecznej krów i choroby. Proszę o wyjaśnienia jak również o informację, jak wygląda opieka weterynaryjna nad janowskim stadem bydła.

• Kto jest odpowiedzialny za to, że z powodu błędów agrotechnicznych na ten moment stadnina nie ma własnego owsa ani siana? Skąd więc jest pozyskiwana pasza dla koni? Czy konie również obejmują ograniczenia w ilości i jakości podawanej paszy?

• Jakie są plany Pana Prezesa wobec wciąż niesprzedanej Anawery? Może warto by zaprezentować tę przepiękną klacz na tegorocznych pokazach w barwach SK Janów Podlaski? Sądzę, iż takie posunięcie umożliwiłoby uzyskanie za tę klacz dużo korzystniejszej ceny w późniejszym terminie.

• Czy kierownictwo stadniny jest świadome faktu, iż na jej terenie dochodzi do przypadków bicia koni? U zarania swojej prezesury Sławomir Pietrzak deklarował, iż nie będzie tolerował brutalności wobec koni. Słowa nie dotrzymał. Byłam teraz świadkiem, jak jedna z pracownic stajni wyścigowej kopała konia przy karuzeli. Wszyscy w stadninie wiedzą, że ta osoba z zasady traktuje konie brutalnie. Po prostu je bije. Dlaczego Pan Prezes nie reaguje? Takie praktyki wobec koni winny być absolutnie niedopuszczalne i tępione w zarodku.

Trzeba sobie jasno powiedzieć, że za miniony annus horribilis stadniny nie są odpowiedzialne żadne plagi egipskie, lecz tylko i wyłącznie fatalne zarządzanie. Zarząd SK Janów Podlaski dobitnie pokazał, że nie potrafi zarządzać stadniną, nie potrafi zarządzać gospodarstwem rolnym i stadem bydła mlecznego, nie potrafi zarządzać ludźmi, nie potrafi zarządzać finansami oraz nie potrafi prowadzić skutecznej polityki marketingowo-sprzedażowej. Niestety, tytuł profesorski nie okazał się w przypadku Sławomira Pietrzaka rękojmią sprawnego managera. Pan Prezes zainfekował stadninę wirusem secretum tylko i wyłącznie po to, by ukrywać i tuszować swoje błędy. Jawna wyprzedaż koni ma ratować fatalne finanse stadniny, które są wynikiem złej pracy zarządu. Co gorsza, Pan Prezes nie uczy się na swoich błędach, lecz z uporem wszechwiedzącego profesora brnie w te błędy coraz głębiej.

Jeszcze jeden rok prezesury Sławomira Pietrzaka będzie oznaczać dla SK Janów Podlaski totalny upadek. Nic nie wskazuje na to, że Pan PROFESOR miałby sam sobie wystawić jedynkę i odejść. Decydenci muszą sobie wreszcie uświadomić, że jedynym ratunkiem dla stadniny jest niezwłoczne odwołanie obecnego zarządu stadniny. Dłużej czekać już nie można.

Beta Kumanek