Dziennikarz RMF FM, Paweł Balinowski, dotarł do wyników kontroli w Stadninie Koni Janów Podlaski (https://www.rmf24.pl/fakty/polska/news ... e-straty-miazdzace-wyniki,nId,3136181). Dwie sprawy są w tym raporcie przerażające, choć obie mnie nie dziwią.

Po pierwsze, strata finansowa spółki Stadnina Koni Janów Podlaski za rok 2018 wynosi 3 273 243,96 zł. Mnie to nie dziwi, bo już w styczniu tego roku, podając stratę za rok 2017 – a wyniosła ona 1 640 587 zł – prorokowałem, że za rok 2018 będzie większa i że przekroczy 2 mln zł. Gotów byłem w tej kwestii przyjąć zakład, ale nikt nie chciał podjąć rękawicy (że strata będzie mniejsza). Okazuje się, że byłem optymistą, bo sądziłem, że strata będzie oscylować w granicach 2,0-2,5 mln zł, a tymczasem przekroczyła 3 mln.

Z pytaniem, jakie są wyniki janowskiej spółki za rok 2018, zwróciłem jakiś czas temu w drodze prawa prasowego do KOWR. Odpowiedź uzyskałem, a właściwie nie. Bo KOWR zdecydował się na sprytne posunięcie formalne. Na czym ono polegało? Oto odpowiedź, jaką 15 lipca otrzymałem od rzecznika prasowego KOWR:

Zwyczajne Zgromadzenie Wspólników Spółki Stadnina Koni Janów Podlaski Sp. z o.o. zostało w dniu 28 czerwca 2019 r. otwarte zgodnie z wnioskiem Zarządu Spółki, natomiast ze względu na kwestie formalne, zgromadzenie to zostało zamknięte przed przystąpieniem do głosowania nad Uchwałami ZZW. Zarząd Spółki został zobligowany do ponownego zwołania Zgromadzenia Wspólników w trybie nadzwyczajnym niezwłocznie po uzupełnieniu braków formalnych, zgodnie z przepisami Kodeksu Spółek Handlowych.

Wobec powyższego, wniosek o udzielenie absolutorium dla Zarządów (obecnego i byłego) nie był procedowany.

No właśnie, bo moje drugie pytanie brzmiało, czy pełniący obowiązki prezesa w Janowie Podlaskim otrzymał absolutorium.

Posunięcie KOWR jest sprytne, bo chodzi o to, aby opinia publiczna nie dowiedziała się, jak fatalna jest sytuacja tej stadniny. Zastanawiam się tylko, czy chodzi o to, aby ta wiedza nie wypłynęła przed aukcją, czy też może horyzont czasowy jest nieco dłuższy – aby nie wypłynęła przed wyborami. Przekonamy się, kiedy zgromadzenie wspólników ostatecznie zakończy się formalnymi decyzjami.

Na szczęście, dzięki takim dziennikarzom, jak Paweł Balinowski z RMF FM, to co miało być ukryte (przynajmniej przez jakiś czas) przed opinią publiczną, staje się dostępne. Dobra robota Panie Redaktorze! Nawiasem mówiąc, nie po raz pierwszy RMF FM jest pierwszy, jeśli chodzi o podawanie ważnych informacji z obszaru hodowli koni arabskich w polskich państwowych stadninach.

Druga część raportu pokontrolnego mówi o fatalnych warunkach, w jakich utrzymywane jest bydło mleczne w oborach janowskich. To również mnie nie dziwi. A dlaczego? Bo za czasów, kiedy prezesem był Sławomir Pietrzak, sytuacja tegoż bydła pogorszyła się dramatycznie. Pisała o tym na tych łamach Beta Kumanek. Taki obraz wyłonił się też z zeznań świadków w procesie o zniesławienie, jaki Sławomir Pietrzak wytoczył Beacie Kumanek. Nawiasem mówiąc zakończenie tego procesu powinno nastąpić 19 września tego roku i jeśli tak się stanie, to oczywiście o decyzji sądu nie omieszkam Państwa poinformować. 

Co się dzieje z Hanną Sz.?

Napisałem ostatnio, przy okazji oświadczenia czworga pomówionych, że ja też nie będę komentował wspomnianego tekstu, który ma znaleźć finał w sądzie. I do tego tekstu nie będę się odnosił. Ale muszę, a właściwie chcę, odnieść się do ostatniego, a także do jeszcze jednego tekstu Hanny Sztuki, jakie się ukazały na portalu „Polskiearaby.com”.

Jak słusznie zauważyła jedna z osób zamieszczających komentarze pod tekstami na tym blogu, z Hanną Sztuką dzieje się coś dziwnego. W swoich wypowiedziach miota się od ściany do ściany. Raz pisze prawdę, by za chwilę pisać  kłamstwa. W każdym razie widać, że bardzo chce być obecna w przestrzeni publicznej, chce, aby środowisko arabiarzy, którego jest częścią (niestety), o niej nie zapomniało. I chyba nie zapomni, ale to, w jaki sposób zostanie zapamiętana przez większość, zapewne nie przypadnie jej do gustu.

Niedawno w swojej rubryce na portalu „Polskiearaby.com” wychwalała Marka Trelę. Na co liczy Hanna Sztuka pisząc teraz o nim ciepłe słowa? Może na amnezję? Może liczy, że zarówno Marek Trela, jak i my wszyscy, zapomnimy o tym, jak sugerowała, że Marek Trela wydzierżawił Pianissimę do USA za…100 euro rocznie, choć dobrze wiedziała, że to było 100 tys. euro rocznie. Przypomnę jej obrzydliwe słowa, napisane rzekomo przez Martę Baranowską, a de facto przez Hannę Sztukę, które ukazały się na łamach „Koni i Rumaków”:

Zysk dla Janowa? Otóż, podobno, Pianissimę wydzierżawiono do USA za… 100 euro rocznie (słownie: sto). A więc przychód dla stadniny to 200 euro! Taką sumę podają sobie z ust do ust hodowcy i niestety jestem skłonna im uwierzyć.

Pisałem o tym wszystkim w tekście „”Konie i Rumaki” w służbie czarnego pijaru” (18.05.2018) i tam odsyłam po więcej szczegółów.

Teraz kilka kwiatków z ostatniego tekstu Hanny Sztuki. Motywem przewodnim jest olbrzymia niechęć do Anny Stojanowskiej, która dla pani Sztuki stała się tym kimś, kim dla Jarosława Kaczyńskiego stał się Donald Tusk. Czyli winnym wszystkiego zła, jakie tylko sobie można wyobrazić.

Pani Sztuka w swoim ostatnim tekście próbuje nam wszystkim wmówić, że głównodowodzący tegoroczną aukcją, Tomasz Chalimoniuk, „wziął do pomocy” Annę Stojanowską i to ona jest jego prawą ręką, ona o wszystkim decyduje.

Klasyczne wyparcie. Owszem, prezes Polskiego Klubu Wyścigów Konnych, który nie wiedzieć czemu z woli ministra Jana Krzysztofa Ardanowskiego stał się tym głównodowodzącym (jak w 2016 roku wiceprezes ANR, Karol Tylenda), ma pomocnika, na którym się mocno oparł. Ale tym pomocnikiem jest włoski handlarz i pośrednik Simone Leo. Pisałem o tym w tekście pt. „Walenie w Jurgiela, czyli sukces za wszelką cenę” (10.04.2019).

Simone Leo jest to postać, która na polskiej scenie „arabskiej” stała się bardzo istotna już jakiś czas temu, bowiem do współpracy zaprosili go nie kto inny, jak Maciej Grzechnik i Hanna Sztuka, kiedy kierowali zgodnie stadniną w Michałowie. Czy ta współpraca była korzystana dla Michałowa? Zdaje się że niekoniecznie, gdyż ten wątek bada prokuratura. Ale na pewno była korzystna dla Simone Leo. Za współpracę z michałowską stadniną otrzymał od niej zapłatę w wysokości 265 tys. zł za rok 2017, oraz niemal 100 tys. za część roku 2018.

Tomasz Chalimoniuk nie zaprzeczał w rozmowie ze mną, że współpracuje z Simone Leo. Mówił też o tym publicznie na co najmniej dwóch konferencjach prasowych. Na jednej byłem, na drugiej słyszała to Alina Sobieszak.

W związku z tym w dwóch następnych zacytowanych zdaniach, gdyby wymienić nazwisko Anny Stojanowskiej na Simone Leo, byłyby one w 100% prawdziwe. A tak są tylko w 50% prawdziwe. Oto te zdania:

„Korytarz” twierdzi, że zarówno p/o Michałowa, jak i p/o Janowa nie mają nic do gadania w kwestii wyceny koni – ceny ustaliła bowiem A. Stojanowska (przypominam, że to organizatorka konkurencyjnej aukcji koni arabskich) wraz z T. Chalimoniukiem.

Faktycznie, zarówno p.o. prezesa w Michałowie Monika Słowik, jak i p.o. prezesa w Janowie Grzegorz Chochański, nie mieli wiele do powiedzenia najpierw w kwestii wyboru koni na aukcję, a teraz zapewne tak samo jest w kwestii ustalenia cen minimalnych na te konie. Tyle, że decydowali o tym nie Chalimoniuk ze Stojanowską, a Chalimoniuk z Leo.

A kiedy się dobrze zastanowić, należy dojść do wniosku, że ceny te znać już musi przecież ta grupa klientów A. Stojanowskiej i innych powiązanych z nią pośredników, na zamówienie której wystawiono konie i embriony…

Jeśli jacyś klienci znają już wspomniane ceny minimalne – co oczywiście byłoby wysoce naganne, ale czego nie można wykluczyć – to za sprawą Simone Leo, który mógłby je zdradzić swoim klientom.

Kolejny kwiatek:

Niepokoi sytuacja związana z Galeridą i Adelitą. Obydwie młode i utytułowane – niestety, nie zostawiają w stadninie córek. Dlaczego więc akurat te dwie klacze? Czyżby ktoś je „zamówił”? Jeśli tak, to u kogo?

Faktycznie, wszystkich, którzy się na tym znają, wystawienie na aukcję Galeridy i Adelity, bardzo obiecujących młodych klaczy, które jeszcze nie zostawiły w stadninach swoich następczyń, bardzo martwi.  Ale jeśli zostały wystawione pod jakichś konkretnych klientów, to wiemy u kogo zostały „zamówione”. U Simone Leo. 

Hanna Sztuka w swej niechęci do Anny Stojanowskiej napisała m.in. takie zdanie:

T. Chalimoniuk wziął do pomocy wspomnianą już A. Stojanowską, która po zwolnieniu z pracy w ANR przez trzy lata skutecznie rujnowała wszystko, co związane z polską hodowlą koni arabskich, ze szczególnym okrucieństwem uderzając w „Pride of Poland”.

Na zdrowy chłopski rozum, jak Anna Stojanowska mogłaby „rujnować wszystko, co związane z polską hodowlą koni arabskich” w sytuacji, kiedy po zwolnieniu jej z ANR stała się prywatną osobą? Do tego, aby coś rujnować, trzeba mieć narzędzia. Tak jak Hanna Sztuka i Maciej Grzechnik, dostali takie narzędzia i je „skutecznie” użyli, bo zastali Michałów jako kwitnące i dobrze stojące finansowo gospodarstwo, a zostawili z długiem 1 276 tys. zł.

Anna Stojanowska nawet wówczas kiedy została zaproszona przez ministra Ardanowskiego do rady ds. hodowli koni, miała (i ma) minimalny wpływ na to, co się w tej hodowli dzieje. A już na pewno nie decydowała o wyborze koni na aukcję (nawet próbowała protestować, ale bezskutecznie), ani nie decyduje o wysokości cen minimalnych. Poza tym na aukcjach w 2017 i 2018 roku w ogóle w Janowie Podlaski nie była, ani nie byli tam jej kliencie. Również w tym roku pani Stojanowskiej (ani jej klientów) nie będzie na aukcji w Janowie.

A jej współudział w pokazie koni arabskich w podkrakowskich Michałowicach i dwie aukcje, na których wystawiane były średniej jakości konie, czego efekt finansowy był poniżej ich (organizatorów) oczekiwań, nie miało i nie ma – bo w jaki sposób – wpływu na przebieg i wyniki Pride of Poland w latach 2017 i 2018.

Hanna Sztuka pała też niechęcią do Moniki Słowik. O niej napisała tak:

Śmieszne zaś jest to, że osoba, która pełni obowiązki prezesa w najlepszej (jak dotąd) stadninie koni arabskich na świecie, nigdy wcześniej nawet nie była na aukcji w Janowie! (Nie wspominając o tym, że jest ignorantką na polu rynku i marketingu koni arabskich).

Faktycznie, jest coś śmiesznego w tym, co pisze Hanna Sztuka, jak sobie uzmysłowimy, że jej szef i partner z duetu służbowego, czyli Maciej Grzechnik, jak przychodził do Michałowa też był „ignorantem na polu rynku i marketingu koni arabskich”.

Śmieszą też krokodyle łzy, jakie wylewa pani Sztuka z tego powodu, że aukcję będę prowadzić osoby sprowadzone z zagranicy, a nie np. Marek Grzybowski. No bo, jak pisze pani Sztuka: Kto potrafi tak jak Marek Grzybowski, z głębi serca, przekonać klientów, że “…dzisiaj oferujemy państwu perły i diamenty polskiej hodowli?

A ja przypomnę paskudny tekst, jaki napisał jej były szef po nieudanej aukcji w 2018 roku, kiedy zrzucił całą winę właśnie na wspomnianego Marka Grzybowskiego. Pisałem o tym w tekście „Winny został znaleziony” (21.08.2018).

Może ktoś powiedzieć, że co ma wspólnego tekst pana Grzechnika z poglądami pani Sztuki, ale przypomnę, że oboje, jak kierowali michałowską stadniną, byli niczym jeden organizm.

Podsumowując – co się dzieje z Hanną Sz.? No cóż. Jest chora z nienawiści. Syndrom odstawienia, od koryta, od władzy, jest bolesny. Przez jakiś czas była kimś, teraz jest… no właśnie, kim? Napisać, że nikim, to nie byłaby prawda. Ale jeśli napiszę, że jest niczym rozdrażniona żmija, która kąsa na oślep na wszystkie strony, to chyba nie będę daleki od prawdy.

Marek Szewczyk