Środowisko hodowców koni małopolskich zbulwersowane tym, co się wydarzyło przed i w trakcie ostatniego czempionatu koni tej rasy w Białce, zwróciło się do mnie z prośbą o publiczne zajęcie stanowiska w nurtującej ich kwestii. A problem się pojawił, choć wydawałoby się, że nie powinno być żadnych, bo konie są coraz lepsze, coraz lepiej przygotowane, zwłaszcza do skoków w korytarzu, bo to jest stosunkowo młody element oceny na narodowym pokazie, a i gospodarze stanęli na wysokości zadania. A do tego mieliśmy w tym roku, poza sędziami polskimi, aż trzech sędziów z zagranicy, dwóch Francuzów i Szwajcara.  No i nieoczekiwanie właśnie sędziowie zagraniczni swoim zachowaniem sprawili kłopot. O co chodzi?

Byłem na tegorocznym Derby, na własne oczy oglądałem sytuację, jaka się wydarzyła przy dekoracji, mam na myśli gest trenera Adama Wyrzyka, który nie przyjął nagrody honorowej, czyli pucharu ufundowanego przez prezydenta RP, ale nie wypowiadałem się do tej pory w tej sprawie, bo miałem i mam tzw. mieszane odczucia. Jednak teraz, po obrzydliwym i kłamliwym tekście redaktora Tadeusza Porębskiego zamieszczonym w tygodniku „Passa” pt. „Buntownik na 50 procent”, postanowiłem zabrać głos. 

Michał Wierusz-Kowalski był bez wątpienia człowiekiem bardzo ambitnym. Ale miał rzadko spotykaną zaletę, że liczne ambicje łączył z wielkim wkładem pracy, aby postawione sobie cele osiągać. Kiedy się przyglądałem, jak skutecznie udziela się na wielu polach, nie mogłem wyjść z podziwu, skąd on na to wszystko bierze czas?

Na stronie internetowej „Świata Koni” 23 czerwca tego roku ukazał się artykuł zatytułowany „Gwiazda aukcji Pride of Poland?” Był to ważny tekst, który – obok innych akcji i czynów różnych osób – przyczynił się niewątpliwie do udaremnienia realizacji planu Agencji Nieruchomości Rolnych, aby wspomnianą gwiazdą tegorocznej aukcji, tzw. numerem 0, czyli koniem wystawionym poza opublikowanym już katalogiem aukcyjnym, została wyhodowana w stadninie w Michałowie 6-letnia klacz Wieża Mocy. Ostatecznie jako lot number 0 wystawiona została inna michałowska klacz, 16-letnia Emira. Pisałem o tym w tekście pt. „O klaczy Emira, rabinie i kozie”.

Jakkolwiek wiceprezes ANR Karol Tylenda zapewniał na konferencji prasowej, że Agencja nie zamierzała sprzedawać Wieży Mocy, to jednak dowody zaprezentowane przez Lidię Pawłowską na moim blogu („A jednak nie tak różowo z tą gwiazdą aukcji”) temu zaprzeczają. Przedstawiciel Agencji kłamał w tej kwestii. Nie jest to pierwsze kłamstwo użyte czy to przez ANR, czy przez ministerstwo rolnictwa w trakcie realizacji „dobrej zmiany” w państwowej hodowli koni arabskich w Polsce. Do tego już zdążyliśmy się przyzwyczaić.

Kilka dni temu (8 lipca) na stronie internetowej PZJ pojawił się projekt zmian w statucie w wersji, która ma być poddana pod głosowanie na zjeździe 30 lipca. Wersja ta jest opatrzona adnotacją, że kolorem zostały podkreślone zmiany w stosunku do wersji Statutu PZJ rekomendowanej na Nadzwyczajnym Walnym Zjeździe Delegatów PZJ w dniu 31.05.2016 r.

Już pierwszy rzut oka na liczbę zaznaczonych na zielono fragmentów świadczy o tym, jak wielu jeszcze poprawek dokonała komisja statutowa (?), ale nie w stosunku do obecnie obowiązującej wersji, a w stosunku do tej, która została „zarekomendowana” 31 maja. To świadczy o tym, jak rzetelnie przemyślane były zmiany zaproponowane 31 maja. „Brawa” dla komisji statutowej!

Ostatniego dnia czerwca wiceprezes ANR Karol Tylenda zorganizował konferencję prasową, na której ogłosił, że gwiazdą tegorocznej aukcji Pride of Poland będzie michałowska klacz Emira. Jednocześnie zapewnił dziennikarzy, że nikt nie zamierzał wystawiać na sprzedaż Wieży Mocy, a była to tylko plotka, mająca godzić w dobre imię ANR. Czy na pewno?

Dziś wiceprezes Agencji Nieruchomości Rolnych, Karol Tylenda, na specjalnie w tym celu zwołanej konferencji prasowej obwieścił, jaka klacz będzie gwiazdą tegorocznej aukcji, będzie tzw. Lot Number 0. Będzie nią Emira. Całe środowisko „arabiarzy” odetchnęło z ulgą.

Dziś (poniedziałek 27 czerwca) w sądzie w Pińczowie odbyło się spotkanie w sprawie ugody między senatorem PiS Janem Dobrzyńskim a Stadniną Koni Michałów. Chodzi o odszkodowanie za padłego źrebaka; pisałem o tym szczegółowo  9 marca w tekście pt. „Potyczki senatora z arabiarzami”. Senator Dobrzyński nie stawił się w sądzie, a jedynie przysłał pismo, w którym prosił o odroczenie. Jako uzasadnienie podał: „zmiany organizacyjne w stadninie oraz czas na konsultacje z fachowcami”. Ponieważ druga strona, czyli stadnina reprezentowana przez radcę prawnego, nie powiedziała „nie”, sąd wyznaczył kolejny termin - 17 października o 13:00. Działania obu stron są czytelne.

Myślałem o tym samym (prawie) i w tym samym czasie, ale to Wojciech Pisarski pierwszy tę tezę postawił publicznie, a więc uczciwie mówię, że ja tylko powtarzam to, co on napisał (na FC). Powtarzam, ale też podpowiadam, jak można osiągnąć to, co sugeruje kol. Pisarski. A oto co napisał:

Dziś w Sądzie Rejonowym w Jędrzejowie odbyła się rozprawa z powództwa Jerzego Białoboka, który domaga się przywrócenia do pracy w Stadninie Koni w Michałowie. Przypomnijmy, że były prezes i hodowca Jerzy Białobok został zwolniony przez Agencję Nieruchomości Rolnych w lutym tego roku z powodu „utraty zaufania”, a także z powodu rzekomej niegospodarności. W tej ostatniej kwestii ANR złożyła zawiadomienie do prokuratury, a śledztwo w sprawie domniemanej niegospodarności prowadzi Prokuratura Rejonowa w Lublinie.

Jak można się było spodziewać, pierwsza rozprawa nie przyniosła rozstrzygnięcia, a kwestia, czy Jerzy Białobok pełnił funkcję prezesa tylko na mocy uchwały wspólników (czyli tzw. stosunek korporacyjny), czy też równolegle na mocy umowy o pracę, pewnie będzie jeszcze długo wałkowana. Następna rozprawa 30 sierpnia też zapewne nie będzie ostatnia.