Przy olbrzymim poparciu świeżo wybranego prezesa FEI, Ingmara de Vosa, na zwolnione przez niego stanowisko sekretarza generalnego została wybrana Sabrina Zeender (49 lat). Po raz pierwszy w historii FEI kobieta pełni tę odpowiedzialną funkcję.

A więc bajeczka o dobrym carze i złych bojarach ziściła się. To od początku był scenariusz samego cara, ale przejęli go także -  sądząc, że jest to ich pomysł – tzw. puczyści. Ja ich będę nazywał nieco bardziej elegancko – liderzy z Hermanowa.

Przy okazji stało się. Głęboki podział w naszym środowisku jest faktem. Po raz pierwszy w historii powojennego jeździectwa został zwołany nadzwyczajny walny zjazd Polskiego Związku Jeździeckiego w połowie kadencji. Po raz pierwszy dokonana została częściowa rekonstrukcja zarządu. Po raz pierwszy padł wniosek o odwołanie urzędującego prezesa. Po raz pierwszy mamy do czynienia ze zjawiskiem oswajania zła.

Zapowiadałem, że ustosunkuję się do zaproponowanych przez Komisję Statutową PZJ propozycji zmian w naszej „konstytucji”. Swoje uwagi podzielę na dwie części: do niektórych zagadnień odniosę się ogólnie, do innych – szczegółowo.

Jak wiemy, na zjeździe w 2012 roku zatwierdzone zostały poważne zmiany w statucie. Przygotowała je poprzednia komisja statutowa kierowana przez Krzysztofa Tomaszewskiego. Jedną z największych zmian było powołane Rady Związku (RZ), ciała, które miało przede wszystkim przejąć obowiązki Komisji Rewizyjnej (KR), a poza tym miało… No właśnie, co było intencją pomysłodawców. Jak się przestudiuje dokładnie paragraf 38 statutu, to tylko dwa punkty (5. i 6.) wybiegają poza rolę KR. Punkt 5 (RZ sprawuje nadzór nad działalnością zarządu Związku) bardzo ogólnie daje Radzie prawo, no właśnie do czego?  Chyba tylko do wypowiadania się w kwestiach innych niż budżet i gospodarka finansami. Z kolei punkt 6 (RZ przygotowuje wnioski i projekty uchwał na walne zjazdy delegatów PZJ) jest już precyzyjniejszy – daje RZ prawo wnoszenia inicjatyw ustawodawczych, jakbyśmy to powiedzieli używając porównań do polityki.

Przeczytałem we „Wprost” artykuł pt. „Kumple z NZS” i zrobiło mi się smutno. W miarę jak go czytałem, coraz bardziej zacząłem sobie zdawać sprawę, jak opisywana w nim rzeczywistość jest podobna do tego, co się dzieje w naszym środowisku.

Nie miałem pojęcia, że tacy ludzie, jak: Grzegorz Schetyna, Cezary Grabarczyk, Jacek Protasiewicz, Andrzej Halicki, Paweł Graś, Paweł Piskorski – z jednej (kiedyś) strony, a Mariusz Kamiński, Wojciech Szarama, Joanna Kluzik-Rostowska, Przemysław Gosiewski czy Grzegorz Bierecki z drugiej – działali kiedyś zgodnie w NZS. Jak można przeczytać w artykule:

Mimo ostrych sporów studenci trzymali się jednak razem. Gdy Protasiewicz jechał do Krakowa, nocował u Grasia, gdy Piskorski odwiedzał Wrocław, zatrzymywał się u Schetyny. Wszyscy sobie pomagali.

Co się stało z tymi przyjaźniami? Poróżniła ich polityka i chęć władzy. 

Delegaci zwrócili się do mnie z prośbą, abym zrezygnował z kandydowania na prezesa PZJ. To byli mniej więcej ci sami delegaci, którzy wcześniej zapytali mnie, czy w razie gdyby nadzwyczajny zjazd PZJ odwołał obecny zarząd z prezesem Łukaszem Abgarowiczem na czele, byłbym gotów kandydować na funkcję prezesa. Wówczas powiedziałem „tak” i rozpocząłem przygotowania. Teraz nastąpił zaskakujący zwrot akcji.

Cóż, poczuwam się do lojalność. Skoro prominentna grupa delegatów prosi mnie, abym nie kandydował, to pozostaje mi tylko przyjąć to do akceptującej wiadomości. Nie da się nic zrobić w pojedynkę. Nie można zostać prezesem bez poparcie środowiska. Nie można zostać wybranym, jeśli nikt nie zgłosi czyjeś kandydatury. A idąc jeszcze dalej, a właściwie cofając się jeszcze głębiej, nie można zostać prezesem związku w połowie kadencji, jeśli delegaci nie odwołają urzędującego prezesa. A taki scenariusz nakreślili. Jestem rozczarowany ich argumentacją, ale przekazuję ją.

Redaktor Leszek Doraczyński w dyskusji na stronie internetowej „Świata Koni” postawił tezę, że skoro stałem się kandydatem na prezesa PZJ, to powinienem zamilknąć jako dziennikarz, bo przestaję być wiarygodny. Powinienem zaś opublikować swój program i proponowany skład zarządu oraz ustosunkować się do proponowanych zmian w statucie PZJ. Podobną opinię usłyszałem też od innych.

Co do programu oraz wyrażenia swojej opinii w sprawie proponowanych zmian w statucie – zgoda. Też tak uważam i niebawem to uczynię. Jeśli chodzi o proponowany skład zarządu – z tym jest już pewien problem. W tej specyficznej sytuacji, kiedy nie mamy do czynienia z końcem kadencji obecnych władz, a jedynie z próbą jej przerwania, można „spalić” ludzi. Do tego wątku jeszcze wrócę, bo kłania się tu kwestia regulaminu kampanii wyborczej, który miał powstać, a nie powstał.

Wróćmy jednak do głównej tezy red. Doraczyńskiego. Otóż nie zgadzam się z nią. Dlaczego?

Panowie Szymon Tarant (1) i Zbigniew Kaczorowski (2) wytknęli mi błędy. Mają rację, a zatem prostuję i przepraszam.

1. Faktycznie, swego czasu (ile to już lat temu?), kiedy sponsorem rozgrywek Pucharu Narodów była firma Samsung, relacje (a?) z poznańskiego CSIO na antenie Eurosportu miały (a?) miejsce. Nie zmienia to jednak postaci rzeczy, że obecnie Eurosport nie konkuruje z TVP o prawa do transmisji z zawodów jeździeckich organizowanych w Polsce. Zatem zarzut do członków Rady Związku, jakoby przekazywanie informacji o kosztach transmisji w TVP „osobie pracującej dla konkurencyjnej telewizji, w tym przypadku Eurosportu, jest etycznie naganne” – nie ma podstaw. Jest nielogiczny. 

Oto kolejna kwestia poruszona przez prezesa PZJ Łukasza Abgarowicza w ostatnim (drugim) liście otwartym do środowiska (z 23 X 2014). Chodzi o zasady szkolenia. Oto Pytanie, jaki zadałem na blogu (14 października):

3. Co się dzieje z “Propozycją zmian zasad w szkoleniu PZJ”, której opracowanie - z tego co wiem  - zostało zakończone 5 kwietnia tego roku. Czy te zmiany zostały wcielone w życie (jeśli tak, to od kiedy), czy też może odrzucone (jeśli tak, to kiedy zarząd PZJ podjął w tej sprawie uchwałę). Minęło sporo czasu i środowisko jest zainteresowane wg jakich zasad będzie przebiegał proces szkolenia w następnym roku.

A oto odpowiedź Pana Prezesa:

Projekt systemu szkolenia, który powstawał w znacznym napięciu w środowisku, jest w tej chwili w konsultacjach. Planujemy jego wdrażanie od 1 stycznia 2015 r.

Na czym polega manipulacja? Na słowach „jest w konsultacjach”. 

W tym tekście odniosę się do kolejnej kwestii poruszonej przez prezesa PZJ Łukasza Abgarowicza w ostatnim (drugim) liście otwartym do środowiska (z 23 X 2014). Chodzi o koszty transmisji telewizyjnych.

Oto pytanie, jakie zadałem publicznie:

Od członków Rady Związku wiem, że łączna suma sześciu (mój błąd – powinno być pięciu) umów z Telewizją Polską na transmisje z cyklu Grand Prix Wolnej Polski (zarówno w Jedynce, jak i w TVP Sport) wynosi 235 tys. zł. Kiedy o to zapytałem Pana Prezesa, usłyszałem w odpowiedzi, że „łączna suma wynosi ok. 350 tys. zł." Pytanie – skąd ta rozbieżność?

Pan Prezes odpowiedział na to w ten sposób:

Na chwilę przerwę ustosunkowywanie się do treści drugiego listu otwartego prezesa PZJ Łukasza Abgarowicza, a konkretnie do zawartych w nim manipulacji. Teraz o innej manipulacji. Bo porządek obrad zjazdu PZJ, jaki ma się odbyć 29 listopada, a który to porządek Pan Prezes był uprzejmy wysłać do WZJ-tów, był próbą zmanipulowania tegoż zjazdu.

Jak wiadomo (choćby ze strony PZJ, z zakładki „Rada Związku”) 15 września Rada Związku uchwaliła, że należy zwołać nadzwyczajny zjazd PZJ i podała, iż: 

Za przyczynę zwołania Nadzwyczajnego Zjazdu uznajemy konieczność podjęcia decyzji w następujących sprawach:

1. Przyjęcie zmian w statucie PZJ,

2. Rozpatrzenie sprawozdania finansowego za 2013 r.,

3. Dokonanie zmian w składzie Zarządu PZJ.