„Stop hejtowi” – pod takim hasłem namnożyło się ostatnio wiele akcji, także w przestrzeni jeździeckiej. Sama idea takich akcji jest godna pochwały, bo faktycznie, zwłaszcza internet jest miejscem, gdzie mowy nienawiści jest mnóstwo. Widać też jednak taką oto tendencję, że ci, którzy są krytykowani, uciekają pod skrzydła tych akcji i bronią się, głośno krzycząc – stop hejtowi!

A nie każda krytyka jest hejtem. Rozwinę ten temat na przykładzie burzy, jaka się rozpętała, głównie na Facebooku, po tym, jak Artur Bober napisał kilka krytycznych zdań po obejrzeniu filmiku z przejazdu syna Magdaleny Prasek na zawodach Cavaliady w Krakowie.

Obejrzałem dziś wieczorem program o rodzinie panującej w Korei Północnej. Właściwie to główną bohaterką tego programu była siostra obecnego przywódcy, Kim Dzong Una, trzeciego z „królewskiej dynastii” – jak to określano w tym programie - choć brzmi to bardzo dziwnie w przypadku tego komunistycznego w końcu państwa.

Jakiś czas temu dotarła do mnie prywatnymi kanałami informacja, że Hanna Sztuka siedzi w więzieniu. Ale za co i jak długo ma przebywać za kratami, tego osoba, która mi tę informację przekazała, nie wiedziała. Postanowiłem więc dowiedzieć się szczegółów w sądzie, zwracając się do tej instytucji z pytaniami zadanymi w trybie prawa prasowego. Trochę to trwało, bo okazało się, że sąd warszawski, który  wydał prawomocny wyrok, nie był właściwym adresatem. Był nim sąd właściwy dla miejsca zamieszkania skazanej. I dopiero ten sąd udzielił mi odpowiedzi. A oto co z niej wynika.

Wiewiórki przyniosły zdumiewające wieści. Dwóch członków komisji rewizyjnej Polskiego Związku Jeździeckiego odmówiło stawienia się przed rzecznikiem dyscyplinarnym w związku z postępowaniem, jakie wszczął na skutek skargi, jaką na jego ręce złożył Jan Sołtysiak.

W ostatnich dniach wiele się wydarzyło w obszarze, który można nazwać ogólnie – środowisko Polskiego Związku Jeździeckiego. Najpierw, w dniu zebrania zarządu PZJ, które miało miejsce 15 stycznia w Poznaniu, rezygnację z funkcji członka zarządu złożyła Patrycja Kaczorowska. Dzień po tym zebraniu podobną decyzję podjął Dominik Nowacki. Na szczęście pozostał 3-osobowy zarząd, a więc możliwość jego funkcjonowania nie została sparaliżowana.

Do PZJ (drogą elektroniczną) wpłynęło ponad 50 głosów za tym, aby zwołać (kolejny) zjazd nadzwyczajny celem odwołania obecnych władz, czyli nie tylko członków częściowo nowego zarządu, ale także komisji rewizyjnej. Zarząd ustalił więc datę tego zjazdu na 8 kwietnia. Dlaczego tak późno? O tym za chwilę.

Zarząd na wspomnianym zebraniu w Poznaniu, jeszcze w 4-osobowym składzie, podjął decyzję o unieważnieniu konkursów na sekretarza generalnego oraz szefa wyszkolenia. Do tego też jeszcze wrócę.

No i wreszcie (także 15 stycznia) na stronie internetowej PZJ pojawiło się pismo z ministerstwa sportu informujące o decyzji uchylającej pewną uchwałę zarządu PZJ. I na tym przypadku chciałbym się teraz skoncentrować.

W ostatnim moim tekście stwierdziłem, że że zarząd nie miał prawa zakwestionować ważności podpisów delegatów rezerwowych. Chodzi o podpisy pod wnioskiem o zwołanie nadzwyczajnego zjazdu PZJ w celu odwołania obecnych władz.

Na stronie internetowej PZJ 3 stycznia ukazał się „List do delegatów PZJ”. Mowa w nim o wniosku o zwołanie nadzwyczajnego zjazdu delegatów mającego na celu odwołanie zarządu i komisji rewizyjnej związku i wybór nowych władz Związku podpisanym przez 37 osób, a złożonym 18 grudnia 2024.

Obecny zarząd zakwestionował ważność tego wniosku, argumentując to tym, że wśród tych, których podpisy pod nim widnieją, jest czterech delegatów rezerwowych. Jeśli ich podpisy odjąć, to „ważnych” – zdaniem zarządu – podpisów zostaje 33. O jeden za mało, aby uznać ów wniosek za skuteczny.

Do sejmu 24 października (ubiegłego już roku) trafił obywatelski projekt zmian w ustawie  o ochronie zwierząt. Jest to druk nr 700, jakby ktoś chciał się zapoznać z całym dokumentem. Niedawno wybrany na prezesa PZJ Tomasz Siergiej zwrócił mi uwagę na jeden zapis, który może mieć poważne konsekwencje dla jeździectwa, gdyby został uchwalony.  Z tego co wiem, świeżo wybrany rzecznik dyscyplinarny PZJ, Piotr Rachwał, już wyraził na piśmie opinię w tej kwestii.

Przeczytałem list otwarty napisany przez Jana Sołtysiaka, a opublikowany na łamach „Świata Koni”, a następnie odpowiedź Kai Koczurowskiej-Wawrzkiewicz zamieszczoną tamże. I jestem skonfundowany. Dlaczego?

Na ostatnich igrzyskach olimpijskich w Paryżu najwartościowszy wynik w konkurencjach jeździeckich z polskich reprezentantów uzyskała Sandra Sysojeva na klaczy Maxima Bella. Jedynie ona zakwalifikowała się do finału indywidualnego.

Wyniki ostatniego startu tej pary, na CDI5 w Salzburgu (5-8 XII), pokazują, że nie był to przypadek.