Wiem, że po mojej rezygnacji z funkcji prezesa PZJ nie powinienem mówić innym, co należy robić, aby nie pogarszać sytuacji w polskim jeździectwie. Ale mogę mówić, co ja zamierzam zrobić. Jestem delegatem, mam czynne prawo wyborcze i zamierzam z niego skorzystać podczas najbliższego zjazdu.

Dzięki relacji internetowej na portalu „Świata Koni” mogłem obejrzeć wystąpienia obu kandydatów na prezesa PZJ – Jana Sołtysiaka i Jerzego Milewskiego. Utwierdziły mnie one we wcześniejszym przekonaniu, żeby zagłosować na Jana Sołtysiaka. Dlaczego?

Wybór Donalda Tuska na przewodniczącego Rady Europy głosami 27 państw członkowskich wbrew sprzeciwowi Polski przypomina – oczywiście z zachowaniem proporcji ważności wydarzeń – niedawną sytuację, kiedy to Anna Stojanowska została ponownie wybrana na stanowisko wiceprezesa ECAHO.

Zakończyły się rozgrywki Pucharu Świata w skokach przez przeszkody, zarówno w najsilniejszej z lig – w lidze Europy Zachodniej, jak i w naszej – Europy Centralnej. Jakie wnioski się nasuwają na tym etapie?

Nie, rzecz nie będzie o wyborze Donalda Trumpa na prezydenta Stanów Zjednocznych i o politycznych konsekwencjach tego wyboru. Rzecz będzie o wyścigach konnych. 

Niezręcznie jest pisać o tym, że zostałem nagrodzony. Ale skoro tak się stało, to trudno – chcę się pochwalić i to w tym miejscu. A dlaczego – to proste, bo zostałem wyróżniony tytułem „Hipologik Roku 2016”.

Przepraszam, że prawie z tygodniowym opóźnieniem, ale wessała mnie fala bieżących sprawa, a głównie przejmowania mostka kapitańskiego i konieczność uczenia się, gdzie jest kompas, gdzie ster i jak się porozumiewać z załogą, ile osób ona liczy i czym się kto zajmuje.

A więc z opóźnieniem, ale z całego serca – dziękuję tym wszystkim, którzy na mnie głosowali podczas zjazdu Polskiego Związku Jeździeckiego i tym, którzy mnie wspierali w trakcie kampanii wyborczej. Tych, którzy na mnie nie głosowali i nie trzymali za mnie kciuków, chciałbym zapewnić, że dołożę wszelki starań, aby pokazać, iż jestem w stanie poprowadzić nasz wspólny okręt, jakim jest polskie jeździectwo, dobrym kursem. Może się Państwo z czasem przekonają, że nie był to taki zły wybór. Tych, którzy we mnie wierzyli, postaram się nie zawieść.

Szanowny Panie Henryku, były prezesie PZJ,

Od dwóch dni zaglądam codziennie do mojej skrzynki pocztowej, tej tradycyjnej, na klatce schodowej, w oczekiwaniu na Pana program, a tu pusto. Jestem rozczarowany, że nie zaszczycił mnie Pan prezentacją swojego programu, który wspólnie z wybranymi przedstawicielami środowiska chciałby Pan zrealizować.

Choć mi go Pan nie przysłał, zapoznałem się z nim. Na początek drobna uwaga – nie wypada po tym, jak tytułuje Pan swój list-program np. Pani Alicjo czy Panie Andrzeju, pisać w pierwszych słowach tegoż listu: Tą tradycyjną drogą pozwalam sobie wysłać swój program wyborczy. Wierzę, że uznasz go godny rozważenia i poparcia.

Powinno być: Wierzę, że uzna go Pani/uzna go Pan… Takie „tykanie” adresatów, z których tylko z niektórymi jest Pan na „ty”, jest nieeleganckie, żeby nie powiedzieć niekulturalne. 

Działam z otwartą przyłbicą. Swój program wyborczy jako kandydat na prezesa Polskiego związku Jeździeckiego ogłosiłem 29 września w tym miejscu, a „Świat Koni” przedrukował go 3 października. O tym z kim chciałbym pracować w zarządzie PZJ, mówiłem na spotkaniach w Krakowie, gdzie zostałem zaproszony przez Małopolskie środowisko, podczas debaty, którą relacjonowali na żywo w internecie koledzy ze „Świata Koni” (historycznej, bo pierwszej w naszym środowisku, a z mojej wiedzy także pierwszej w polskich związkach sportowych), a także dzień wcześniej podczas podobnej debaty z udziałem tylko jednego kontrkandydata (bo oficjalnie będzie ich dwóch) - Stanisława Helaka, podczas spotkania w Centrum Olimpijskim w Warszawie. Ponieważ nie wszyscy mogli być na wymienionych spotkaniach, czy śledzić debatę w internecie, podaję jeszcze raz nazwiska osób, z którymi planuję współpracować w zarządzie PZJ, oczywiście o ile zostanę wybrany na prezesa Związku.   

Na początek pozwolę sobie zacytować wpis Wojciecha Pisarskiego z FC:

W dniu dzisiejszym (czyli 6 grudnia – przyp. M.Sz.) XIII Wydział KRS Sądu Rejonowego w Warszawie odrzucił wniosek zarządu PZJ o dokonanie rejestracji nowego statutu Związku. Według informacji, które do mnie dotarły, przyczyną odrzucenia wniosku były bardzo liczne błędy powstałe przy jego wypełnieniu. Dodatkowo wniosek był podpisany przez prezesa PZJ, który nie był wpisany do KRS. W tym konkretnym wypadku osoba nie wpisana do KRS nie może podpisywać wniosków do sądu. Prawnik, który przekazał mi te informacje, stwierdził, że student I roku prawa z pewnością by taki wniosek wypełnił prawidłowo.

A do tego mój komentarz.

Na stronie Ministerstwa Sportu i Turystyki można znaleźć opublikowaną dziś (6 grudnia) informację o wysokości dotacji dla związków sportowych na rok 2017. W ubiegłym roku (czyli na rok 2016) ta dotacja dla Polskiego Związku Jeździeckiego wyniosła 2 047 tys. zł. Na rok 2017 MSiT przeznaczyło dla PZJ… 1 300 tys. Jak Państwo sądzą, za co to jest „nagroda”?